Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

 Ξαναδιαβάζοντας την χθεσινή ανάρτηση, θυμήθηκα ένα στιγμιότυπο από τις μέρες που είχαμε στο σπίτι τον Βαγγέλη τριών χρονών παιδάκι και την Αθηνά νεογέννητη. Μια Κυριακή λοιπόν, πρέπει να ήταν η Αθηνά περίπου 20 ημερών, μετά από τόσες μέρες που ήμουν με πιζάμες, που πλενόμουν στα γρήγορα και ξεχνούσα να χτενιστώ, σηκώθηκα, έκανα μπάνιο, λούστηκα, στέγνωσα τα μαλλιά μου με το πιστολάκι, βάφτηκα λιγάκι (μην φανταστείς, κονσίλερ, ρουζ και κραγιον έβαλα) για να φύγει από πάνω μου η χλωμάδα και φόρεσα ρούχα (και όχι φόρμα ή πιζάμα). Με λίγα λόγια, αποφάσισα πως μετά τη γέννα, ήρθε η στιγμή να ξαναγίνω άνθρωπος!
Την στιγμή λοιπόν που βγήκα από το μπάνιο πλυμένη, ντυμένη και χτενισμένη, με βλέπει ο άντρας μου και με ρωτάει:
-  Φεύγεις; Που θα πας; (με έντρομο ύφος, μήπως και τον άφηνα μόνο του με τα δυο παιδιά)
-  Πουθενά δεν θα πάω, απλά έκανα μπάνιο και πλύθηκα!
-  Α!

Πάω στην κουζίνα να φτιάξω το γάλα του μωρού, να ‘σου η μαμά μου:
-  Φεύγεις; Που θα πας; (έτοιμη να με κράξει που θα άφηνα άντρα και παιδιά και θα έφευγα !!!)
-   Χμμ …. πουθενά δεν πάω, απλά έκανα μπάνιο και πλύθηκα!
-   Α !

Φτιάχνω το γάλα, παίρνω το μωρό αγκαλιά, πάω στο παιδικό δωμάτιο να κάτσουμε να το πιούμε παρέα με τον μεγάλο. Με βλέπει ντυμένη ο νέος και ρωτάει:
-     Που θα ΠΑΜΕ μανούλα;;;; (τόσο σίγουρος, πως όχι μόνο θα βγω έξω, αλλά θα τον πάρω και μαζί μου)!!!!!
-     Πουθενά μωρό μου, απλά φόρεσα  τα ρούχα μου!
-     Α!

Ταϊζω την μπέμπα και όπως στέκομαι όρθια και την κρατάω αγκαλίτσα, έρχεται η αδερφή μου, με βλέπει, ανοίγει το στόμα της και της λέω:
-Μην ρωτήσεις, ΜΗΝ ΡΩΤΗΣΕΙΣ!!! Δεν θα φύγω! Απλά έβγαλα τις πιζάμες και φόρεσα ρούχα!!!!!

Τι γέλιο κάνω κάθε φορά που το θυμάμαι όλο αυτό! Λες και ήταν συνεννοημένοι όλοι μαζί! Τόσο περίεργο τους φάνηκε που χτενίστηκα και ντύθηκα! Για πείτε, το περάσατε κι εσείς αυτό, όταν είχατε λεχουδάκι στο σπίτι;
photo credit: <a href="http://www.flickr.com/photos/kevenlaw/2746572587/">law_keven</a> via <a href="http://photopin.com">photopin</a> <a href="http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/">cc</a>




Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Το "μαμά" είναι πιο ωραία λέξη !!!


Ωρα 6.30 πρωινή: μπιμπ μπιπ μπιπ …… μπιπ μπιπ μπιπ (ήχος ξυπνητηριού).

Ώρα 6.35 σηκώνομαι, ανοίγω παράθυρα, ανάβω φώτα στα υπνοδωμάτια για να ξυπνάνε όλοι σιγά – σιγά, αρχίζω να ετοιμάζω πρωινό, κολατσιό, βλέπω τον καιρό για να δω τι θα φορέσουμε, αν χρειάζεται βγάζω γαλότσες, μπουφάν ομπρέλες κ.λπ……

Ώρα 6.45

-      Βασίλη…
-      Μμμμμ;;;;;
-      Σήκω αγάπη μου…
-      Μμμμμμ……..

 
Ώρα 6.55:

-      Βασίλη…
-      Μμμμμμ;;;;;;
-      Σηκω να με βοηθήσεις με τα παιδιά, να τους ξυπνήσεις, βοήθησέ τους να ντυθούν, εγώ φτιάχνω το πρωινό, ετοιμάζω κολατσιό, θέλω και να ετοιμαστώ, δεν μπορώ να πάω στο γραφείο με τις πιζάμες αρκουδάκια!
-      Μμμμμ…..
 

‘Ωρα 7.10:

-ΒΑΣΙΛΗ !!!
-ΜΜΜΜΜΜΜ !!!!
- Ε σήκω ρε παιδάκι μου, πάλι πέρασε η ώρα!
- Τώρα σε 5 λεπτά …  


Ώρα 7.20

Ξυπνάει τελικά…… τεντώνεται, ξύνει το δεξί του αυτί, προσπαθεί να συνειδητοποιήσει που βρίσκεται (αν και 10 χρόνια που είμαστε παντρεμένοι στο ίδιο δωμάτιο ξυπνάει), και αρχίζει:

- Μωρό, που έχει πετσέτα για το πρόσωπο; (έλα μου ντε, που έχει πετσέτα;;;;;;;; Μήπως στο ντουλάπι που βάζουμε τις πετσέτες τα τελευταία 10 ΧΡΟΝΙΑ;;;;;),  

-Αγάπη μου, που είναι η ζώνη μου;  (Στην κατάψυξη θέλω να απαντήσω, αλλά κρατιέμαι, «στην καρέκλα είναι στο δωμάτιο», απαντώ…)


Τελικά  ντύνεται, φτιάχνει καφέ (ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ !!!!!!!!!!!!!), παίρνει τον καφέ και πηγαίνει στο παιδικό δωμάτιο

-      Βαγγέλη…
-      Μμμμμ;;;;
-      Ξύπνα παιδί μου…
-      Μμμμμμ.... (το άτιμο, φωτοτυπία ο μπαμπάς του, ακόμα και στο «Μμμμμμμ» ίδιος είναι!!!!

-      Αθηνά … ξύπνα χρυσαφένια μου (ο μπαμπάκας στην κορούλα εεεεε;;;;;)
-      Ναι τώρα σε 5 λεπτά (δεν ξέρω πόση ώρα διαρκούν τα 5 λεπτά στο σπίτι σας, σε εμάς κρατάνε τουλάχιστον ένα τέταρτο με εικοσάλεπτο)

Τελικά στις 7.40 μπαίνω δυναμικά ΕΓΩ στο δωμάτιο, τραβάω σκεπάσματα, βάζω και μια φωνή (και μετά έχω τύψεις), σηκώνονται και αρχίζουν:

- Μαμά, που είναι το μπουφάν μου;
- Μαμά, που είναι τα γάντια μου;
- Μαμά, να αλλάξω και σήμερα βρακί;
- Μαμά η κυρία είπε να υπογράψεις την δήλωση για την εκδρομή
- Μαμά, τι μας έβαλες για κολατσιό;
- Μαμά τι θα φάμε το μεσημέρι;
- Μαμά, που είσαι; Στην τουαλέτα; Θέλω κι εγώ τσίσα ΤΩΡΑ !!!
- Μαμά, δεν θέλω αυτά τα παπούτσια… τα πέδιλα θέλω (Νοέμβριο μήνα, κάλτσα χειμωνιάτικη με πέδιλο θέλει η …. χρυσαφένια !!!
- Μαμά, η κυρία είπε να πάρουμε και το ανθολόγιο σήμερα…
- Μαμά, η κυρία είπε να έρθεις για την ενημέρωση
- Μαμά, χθες κρύωνα με αυτή την μπλούζα, να μου δώσεις ζακέτα
- Μαμά ξέχασα να σου πω πως θα γράψουμε τεστ στα μαθηματικά

-      Να σας πω, γιατί φωνάζετε πάντα «μαμά» και ποτέ «μπαμπά»;;;;
-      Γιατί το «ΜΑΜΑ» είναι πιο ΩΡΑΙΑ ΛΕΞΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-      ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ


FreeDigitalPhotos.net
Image creator's user name: "africa" - view portfolio

 
 

 

 

 

 

And the oscar goes to ......

"Τσίμπησα" κι άλλο βραβειάκι για "μικρούς" blogers και χαίρομαι σαν μωρό που του είπες "μπραβο"! H αλήθεια είναι πως "το τετράδιο συνταγών"
(http://tetradiosyntagon.blogspot.gr/2012/11/blog-post_2211.html)
ήταν πολύ ... γενναιόδωρο και έτσι όλοι οι "ψάρακες" (νέοι) στο blogging πήραμε το βραβείο μας για να καμαρώνουμε σαν πρωτάκι που πήρε "Αριστα"! Ευχαριστούμε!


Και τώρα πρέπει να το δώσω κι εγώ σε 5 "πρωτάκια". Αλλά επειδή έχω αδυναμία και σε ένα έκτο, θα το δώσω σε 6! Λοιπόοοον.........

1) Στην Ελπίδα από το two boys + hope   

2) Στην Γεωργία από το 4 seasons
που όσο κι αν προσπάθησα, 
δεν μπόρεσα να βρω φώτο του blog της
για να επισυνάψω,
αν μπορείτε, πείτε μου πως να το κάνω!


3) Στην Δήμητρα από το for my frients

4) Στην Ειρήνη από το Moments

5) Στην Γιώτα από το Lolipop 
http://lolipopfamily.blogspot.com/
Γιώτα και το δικό σου το λογότυπο
δεν το βρήκα, αν θες πες μου
πως να το βρω και να βγάλω από
την ανάρτηση την φωτο! 

 6) Στην Γεωργία από το Mia mama sta xena
 http://miamamastaxena.blogspot.gr/



Φιλιααααααααααααααααααααα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

ΤΑΝ ΤΑΑΑΑΝΝΝΝΝ! ΤΟ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ !!!

Ε ναι! Έχουμε το παρκάρισμα της εβδομάδας! Δείτε με πόση χάρη, ομορφιά και άνεση, άφησε ο οδηγός του κόκκινου ford, το αυτοκίνητό του, το μισό να καβαλάει το πεζοδρόμιο, ακριβώς επάνω στην ΔΙΑΒΑΣΗ ΠΕΖΩΝ. Λεπτομέρεια: Οι κάδοι που έχει τοποθετήσει ο Δήμος, είναι ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ πάνω στην διάβαση!!! .
Το φοβερό αυτό παρκάρισμα, έγινε σήμερα το πρωί, στην Λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή, στην συμβολή της με την οδό Ανακρέοντος. 




Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΣΕ ΚΑΝΑΜΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ !!!!

Χθες το απόγευμα μόλις μπήκα στο σπίτι, παρατήρησα πως επικρατούσε πολύ ….. ησυχία, πράγμα περίεργο για σπίτι με δυο μικρά παιδιά!  Ο σύζυγος μόλις είχε επιστρέψει κι εκείνος, έβγαζε τα βρεγμένα από την βροχή παπούτσια του.
  • «Τι έγινε;» Ρώτησα. «Που είναι τα ζουζούνια;».
  • «Ααααα  δεν είναι εδώ μου λέει» και μου κλείνει το μάτι, κάνοντας νόημα πως είναι κρυμμένα στο κρεβάτι μας, κάτω από το πάπλωμα και αρχίζουμε το … θέατρο!!!
  • «Καλά βρε Βασίλη, που πήγαν τα παιδιά; Τα άφησες να βγουν έξω με την βροχή;»
  • «Δεν ξέρω αγάπη μου, εγώ τώρα ήρθα και δεν τα βρήκα εδώ».
  • «Καλά, δεν ξέρεις που είναι τα παιδιά; Τι έγινε; Έφυγαν;»
  • «Τι να σου πω αγάπη μου, δεν ξέρω, μήπως δεν γύρισαν από το σχολείο;»
  • «Λες; Καλά, θα πάρουμε τηλέφωνο να ρωτήσουμε. Τώρα όμως, θέλω λίγο να ξαπλώσω, με πονάει η μέσηηηηηηη μουυυυυυ» λέω και ξαπλώνω πάνω στο πάπλωμα που έκρυβε τους ζαβολιάρηδες!
  • «χα χα χα χαχα» κάτω από το πάπλωμα!!!
  • «Μα, τι έχει το κρεβάτι; Γιατί είναι έτσι, κάτι έχει το κρεβάτι Βασίλη, κοίτα πως είναι….» λέω και προσπαθώ να ισιώσω το πάπλωμα, γαργαλώντας και ζουλώντας ….
  • «χα χα χα χα χα» τα γέλια …!
  • «Ααααααα Βασίλη, το πάπλωμα γελάει!  Τι έγινε; Βγήκαν οι καλικάντζαροι;»
  • «χα χα χα χα» δωσ’  του γέλια……
  • «Βασίλη κάτι γίνεται εδώ σου λέω, έλα να βοηθήσεις…..»
  • «ΜΠΟΥΜ» !!!!!!!!!!!!  «Στην σκάσαμε, εμείς ήμασταν»
  • «Αααααα εσείς ήσασταν εεεε;;;;; Κι εγώ τρόμαξα ΤΟΟΟΟΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ» και αρχίζουμε πάλι τα γαργαλητά. Και μετά άρχισαν να μου κάνουν γκριμάτσες, να πέφτουν πάνω μου και να με φιλάνε δυνατά, να μου λένε πως πέρασαν την μέρα τους, για τα «άριστα» και τα αυτοκόλλητα στην ορθογραφία  και εγώ ξέχασα και την κρίση, και τους απλήρωτους λογαριασμούς, και τα κουτσουρεμένα μεροκάματα! Κάποια στιγμή, όταν με άφησαν επιτέλους να βγάλω τα παπούτσια μου (όχι δεν είχα προλάβει να το κάνω….) η μικρή με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: «ΣΕ ΚΑΝΑΜΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ»! και έμεινα "κάγκελο"…..  
FreeDigitalPhotos.net
Image creator's user name: "Feelart
 
 


Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Μμμμμμ !!!! Μοσχομυρίζει !!!

Σήμερα σας έχω ανάρτηση αφράτη και μυρωδάτη!  Κέικ πορτοκαλιού - κανέλας! Ότι πρέπει για να πάρουν τα παιδάκια στο σχολείο και η μαμά στο γραφείο!
 
Τα υλικά μας:
  • 1 φαρίνα
  • 1 1/2 ποτήρι ζάχαρη
  • 1 ποτήρι αραβοσιτέλαιο
  • 1 ποτήρι χυμό πορτοκαλιού
  • ξύσμα 1 πορτοκαλιού
  • κανέλα
  • 5 αυγά χωρισμένα σε κρόκους-ασπράδια
  • Προαιρετικά, μια κουβερτούρα λιωμένη σε μπεν μαρί, ή σπασμένη σε κομμάτια


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς.
Χωρίζουμε τα αυγά σε κρόκους - ασπράδια. Ένας εύκολος τρόπος να το κάνουμε αυτό, είναι να ανοίξουμε μια τρύπα στην μύτη του κάθε αυγού και να ρίξουμε τα ασπράδια σε μια λεκανίτσα, αφήνοντας τους κρόκους μέσα στα τσόφλια:  
 
Για να είμαστε σίγουροι πως το κέικ μας δεν θα μυρίζει αυγουλίλα, ρίχνουμε το ξύσμα πορτοκαλιού, μέσα στα ασπράδια και τα χτυπάμε σε μαρέγκα, όχι απαραίτητα πολύ σφιχτή, αλλά αρκετά ώσπου να σπάσουν τα ασπράδια τελείως. Αν θέλουμε, πριν το χτύπημα, ρίχνουμε και μια βανίλια.
 
Ρίχνουμε σε μια λεκάνη:
 - 1 1/2 ποτήρι ζάχαρη
- 1 ποτήρι αραβοσιτέλαιο
- την κανέλα
 Χτυπάμε καλά και προσθέτουμε έναν - έναν τους κρόκους και μετά τον χυμο πορτοκαλιού. Συνεχίζουμε το χτύπημα και ρίχνουμε λίγη - λίγη τη φαρίνα.
 
Δεν χρειαζόμαστε άλλο το μίξερ. Ρίχνουμε στο μείγμα την μισή μαρέγκα και το ανακατεύουμε απαλά με μια σπάτουλα. Ρίχνουμε και την υπόλοιπη μαρέγκα και ανακατεύουμε πάλι απαλά.
 
 
 
Έχουμε πια ένα μείγμα αραιό και γεμάτο φούσκες! Πολύ μας αρέσουν οι φούσκες, γιατί έτσι θα φουσκώσει ωραία το κέικ μας.
 
 
 
   
Λαδώνουμε με αραβοσιτέλαιο την φόρμα μας και την αλευρώνουμε. Ρίχνουμε το μισό μείγμα. Σκορπίζουμε την κουβερτούρα και προσθέτουμε το υπόλοιπο μείγμα.


Το βάζουμε στον φούρνο και το σταυρώνουμε τρεις φορές (!). Ψήνουμε για 35 λεπτά στους 170 βαθμούς στις αντιστάσεις και μετά γυρίζουμε στον αέρα, μέχρι να τελειώσει το ψήσιμο, για περίπου 20 λεπτά ακόμα (ή με το γνωστό κολπάκι με την οδοντογλυφίδα ή το μαχαίρι).
 
 
Μμμμμμμμ........
 
 
 
 
 
 
 
 

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΟΛΙΖΩ - ΣΤΟΛΙΖΕΙΣ - ΣΤΟΛΙΖΕΙ !!!

Να ‘τα και τα δικά μας τα στολίδια!!!

Είναι κατασκευασμένα από γύψο με καλούπι και τα είχα πρωτοφτιάξει όταν ήμουν 22 χρονών. Τότε τα είχα χαρίσει σε όλους τους φίλους μου. Για μερικά χρόνια τα είχα υποχρεωτικά «ξεχάσει» μιας και τα παιδιά ήταν πολύ μικρά και ο ελεύθερος χρόνος μηδενικός, μέχρι που πέρσι κατέβασα τα σύνεργα από το πατάρι και αρχίσαμε να τα φτιάχνουμε μαζί με τα πιτσιρίκια. Έτσι έχουμε μια καινούργια παράδοση στο σπίτι μας, φτιάχνουμε μαζί τα στολίδια τα βάζουμε σε όμορφα κουτιά και τα χαρίζουν στις δασκάλες τους για δώρο Χριστουγέννων!
Λοιπόοοοοοον.
Χρειαζόμαστε:
Ένα καλούπι για γύψινα με διάφορα σχέδια, ή αν έχετε φόρμες με σχέδια για σοκολατάκια, μπισκότα, ή από πλαστελίνες κ.λπ. (όχι κουπ-πατ, πρέπει να έχουν βάση, να είναι κλειστά από κάτω). Καλούπια μπορείτε να βρείτε και αν "γκουγκλάρετε".
Γύψο καλλιτεχνίας (έχουν τα βιβλιοπωλεία και τα καταστήματα με είδη χόμπι).
Χρώματα. Εγώ χρησιμοποιώ χρώματα υδατοδιαλυτού σμάλτου, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τέμπερες ή για να είναι πιο εύκολο για τα παιδιά, μαρκαδόρους. Θα χρειαστείτε τα «γιορτινά» χρώματα, πράσινο, κόκκινο, χρυσό, ασημί, μαύρο (για λεπτομέρειες). Για το σμάλτο και τις τέμπερες θα χρειαστείτε επίσης, πινέλα. Δύο πινέλα λεπτά είναι αρκετά.
Γκλίτερ σε σωληνάριο. Πολύ γκλίτερ. Σε χρυσό και ασημί βασικά, αλλά μπορείτε να βάλετε και ότι άλλο χρώμα έχετε.
Μια χάρτινη λίμα ή γυαλοχαρτο.
Κορδέλα, ή κορδόνι, ή χρυσοκλωστή.
Κόλλα.
Ξεκινάμε:
Φτιάχνουμε τον γύψο:
Βάζουμε σε μπολάκι τον γύψο μαζί με νερό, στην αναλογία που γράφει η συσκευασία. Στην δική μας περίπτωση, 4 μέρη γύψο με ένα μέρος νερό.
Ανακατεύουμε καλά, μέχρι να γίνει μια πηχτή λάσπη.






Γεμίζουμε προσεκτικά τις θήκες στο καλούπι με την λάσπη και κουνάμε λίγο το καλούπι δεξιά – αριστερά για να πάει η λάσπη παντού και να μην αφήσει κενά.








Το αφήνουμε να στερεοποιηθεί και να στεγνώσει τελείως, για περίπου 2 ώρες.
Ο γύψος όσο είναι νωπός, έχει μια ψιλογκρί απόχρωση και βγάζει μια θερμότητα. Μόλις στεγνώσει τελείως, γίνεται πολύ ελαφρύς, και ασπρίζει.

Βγάζετε τα στολίδια προσεκτικά από το καλούπι και τα τροχίζετε λίγο γύρω-γύρω με την λίμα για να αφαιρέσετε τυχόν υπολείμματα και γρέζια.
Γυρίστε τα ανάποδα και κολλήστε στην πίσω πλευρά στο πάνω μέρος, μια μικρή θηλιά από κορδέλα ή κορδόνι ή χρυσοκλωστή. Εγώ για επιπλέον στήριξη, έχω βάλει ένα μικρό κομμάτι χαρτί, που μετά το βάψιμο δεν θα φαίνεται.

Βάψτε την πίσω πλευρά με ένα χρώμα και αφήστε να στεγνώσει.




Και τώρα ξεκινάει η διασκέδαση:
Τα χρωματίζετε. Αρχίστε να τους δίνετε ζωή, βάζοντάς τους χρώμα.
Μόλις στεγνώσει, βάλτε τους γκλίτερ και αφήστε ξανά να στεγνώσει.



Έτοιμα!
Ένα αγγελούδι ψάλλει «Ωσαννά».

Ένα αρκουδάκι ξεπροβάλει παιχνιδιάρικα μέσα από μια μπότα του Αη Βασίλη.


Μια καμπανούλα αντηχεί το μήνυμα
της Γέννησης.




Η φλόγα ενός κεριού σκορπίζει το φως της ελπίδας και της ζεστασιά της Αγάπης.


Ένα αρκουδάκι βγαίνει από ένα πακέτο.
    
Ένα αλογάκι βγαλμένο από τα παραμύθια.

Ένας χιονάνθρωπος που αν και "παγωμένος" μας χαμογελάει ζεστά.
 
Αυτά τα έφτιαξαν τα παιδιά μόνα τους.

Καλή διασκέδαση σε όσους τα φτιάξουν.


*** Για την talibanoula που με ρώτησε για τα χρώματα, εγώ χρησιμοποιώ αυτά:




Marabu, χρώμα γενικής χρήσης, Decorlack

***** Καλούπια, γύψο και χρώματα μπορείτε να βρείτε στο plaisio, είτε να πάτε εκεί είτε να τα παραγγείλετε.

Οφείλω να σας πω, πως τα καλούπια τα έχω περίπου 15 χρόνια και δεν έχουν πάθει τίποτα. Και τα χρώματα, εάν τους ρίξεις λίγες σταγόνες νερό και κλείσεις καλά τα μπουκαλάκια, διατηρούνται για πολλά χρόνια, δεν ξεραίνονται. Φανταστείτε πως έχω χρώματα από όταν τα πρωτοέφτιαξα !  Εάν έχετε 5-6 βασικά χρώματα, μπορείτε να τα αναμείξετε για να βγάλετε αποχρώσεις.
Συμμετέχουμε στον διαγωνισμό του http://parentsland-gr.blogspot.gr για το πιο όμορφο χριστουγεννιάτικο στολίδι. Καλή επιτυχίαααααααααααααααααααα!!!!!


Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Μάθανε πως ταϊζουμε, πλακώσαν κι οι σπουργίτες!

Σήμερα πήρα την μικρή μου και πήγαμε στο πάρκο μέσα στον χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής. Πρόκειται για μια τεράστια έκταση, με πλατείες, παιδικές χαρές, θερινό σινεμά, και ατελείωτο χώρο για περπάτημα και παιχνίδι.
 
Εκεί λοιπόν που η μικρή έπαιζε, εγώ είχα καθήσει σε ένα παγκάκι στον ήλιο (σαν την γάτα) και διάβαζα το "Παιδί της Αγάπης" της Μαρίας Τζιριτα. Κάποια στιγμή, ήρθε δίπλα μου η πιτσιρίκα, άνοιξε την τσάντα της και άρχισε να τσιμπολογάει τα μπισκότα που είχαμε μαζί. Όπως ήταν φυσικό, της έπεσαν κάτω λίγα ψίχουλα. Και τσουπ: Ήρθε μια δεκαοχτουρα (ή περιστέρι; πάντα τα μπερδεύω!) και χωρίς να φοβηθεί καθόλου, πλησίασε και άρχισε να τρώει τα ψιχουλάκια.
 
 
Ενθουσιάστηκε η Αθηνά και άρχισε να θρυμματίζει τα μπισκότα και να πετάει τα ψίχουλα μπροστά της. Τι φαντάζεστε πως έγινε; Κι άλλες δεκαοχτούρες ήρθαν να φάνε!
 
 
Και μετά, μας πήραν χαμπάρι και οι σπουργίτες!
 
 
 
Κι έγινε γλέντι τρικούβερτο, με "Μιράντα".
 

Πόσα σπουργιτάκια βλέπετε σε αυτή τη φώτο;