ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ .... (και χαίρομαι πολύ γι' αυτό !)

Η αλήθεια είναι πως ήθελα να γράψω αυτή την ανάρτηση ΑΜΕΣΩΣ μόλις γύρισα σπίτι μετά το συνέδριο, αλλά φοβάμαι πως αν πλησίαζα Η/Υ σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου μετά την ολοήμερη απουσία μου, ο σύζυγος θα έψαχνε για ..... διανυκτερεύοντα δικηγόρο για να ζητήσει διαζύγιο ! Επειδή όμως αυτά που ένιωθα ήταν πολύ έντονα, δεν ήθελα να τα αφήσω να ..... χαλαρώσουν, έτσι έκλεψα ένα φύλλο χαρτί από το "πρόχειρο" του γιου μου και για πρώτη φορά, έγραψα ανάρτηση με χαρτί και στυλό! Πείτε μου πως το έχει κάνει και κάποιος άλλος αυτό, να μην νιώθω τελείως τρελή....

Ένα βράδυ πριν από λίγο καιρό, την ώρα που είχα βγει βόλτα στην blogoγειτονιά, έσκασε e-mail από την τρομοκρατημένη Γεωργία πως την έχουν καλέσει να είναι ομιλήτρια στο συνέδριο των bloggers, για το οποίο ακόμα δεν ξέραμε πολλά πράγματα ! Και καπάκι ήρθε το ίδιο μήνυμα από την Ασπασία, την Σοφία και τις Κάλη και Κατερίνα ! Ενθουσιασμός στην παρέα! Πήραν φωτιά τα πληκτρολόγια !

Έτσι, μετά από πληθώρα μηνυμάτων με ... ασκήσεις θάρρους, πειράγματα και συζητήσεις για το αν θα πάμε κομμωτήριο ή όχι (γυναίκες παιδί μου τσ τσ τσ....) και τι θα φορέσουμε, ήρθε η μεγάλη μέρα! Δεν υπήρχε περίπτωση να το χάσουμε !!! Ακόμα και συνέδριο με θέμα την αναπαραγωγή και την καλλιέργεια των σαλιγκαριών να ήταν, εμείς θα πηγαίναμε να καμαρώσουμε τις φίλες μας ! Δεν τα χάνεις αυτά !!!

Έφτασα στο "HUB" γύρω στις μια το μεσημέρι. Με υποδέχτηκαν με χαμόγελο και μου έδωσαν την κάρτα μου! Ήμουν πια επίσημα μια σύνεδρος - blogger ! Και μέσα σε λίγα λεπτά, όλοι όσοι μέχρι τώρα ήξερα ως enaonoma.gr έγιναν πρόσωπα γελαστά, αγκαλιές ανοιχτές και επιφωνήματα ενθουσιασμού "Α! εσύ είσαι η Μαρία !". "Α! Εσύ είσαι η Σοφία".  Και ήταν τόσο παράξενο, να βλέπεις κάποιον για πρώτη φορά, αλλά να ξέρεις τόσα πολλά για αυτόν, που να μην τον νιώθεις ξένο!

Μιλήσαμε, ακούσαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε, μοιραστήκαμε, "γεμίσαμε". Πέρασε μια ολόκληρη μέρα χωρίς να το καταλάβουμε. Δεν ένιωσα κούραση, ούτε βαρεμάρα, ούτε για μια στιγμή. Δεν ένιωσα μόνη μου, ούτε για μια στιγμή. Ούτε μέσα στην αίθουσα των ομιλιών, ούτε έξω στον μπουφέ που όλοι φρόντιζαν να είναι γεμάτος για να .... αναπληρώνουμε δυνάμεις!

Η διοργάνωση ήταν άψογη, δεν έλειπε τίποτα. Οι διοργανωτές, εκεί, ανάμεσά μας, να συζητούν, να γελούν, να μας αγκαλιάζουν σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Θέλω να πω σε όλους όσους κόπιασαν για να έχουμε εμείς αυτήν την εμπειρία, ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ! Την στιγμή που έκανα "κλικ" για να δημοσιεύσω την πρώτη μου ανάρτηση, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι άνοιγα παράθυρο σε έναν τόσο διαφορετικό κόσμο!

Όταν η Κατερίνα μας ζήτησε να φτιάξουμε μια σαϊτα, να γράψουμε κάτι επάνω σε αυτήν και να την πετάξουμε, ώστε κάποιος να λάβει το μήνυμά μας, στα χέρια μου ήρθε αυτή από την Ελένη:

Ελένη, αν διαβάζεις, θα σου πώ: ΚΙ ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ θέλω διακοπές !

Θα με συγχωρέσετε που δεν έβγαλα φωτογραφίες, αλλά νομίζω πως ο φωτογράφος στην προσπάθειά του να αποτυπώσει στιγμές, χάνει πολλές από αυτές και εγώ ήθελα να το ζήσω ΟΛΟ ! Αλλωστέ, τα φλας άστραφταν συνέχεια και είμαι σίγουρη πως σε λίγες μέρες οι φωτογραφίες θα κατακλείσουν το διαδίκτυο!

Γύρισα σπίτι με ένα πλατύ χαμόγελο και όταν ο σύζυγος με ρώτησε "πως είσαι"; Του απάντησα: "Χαρούμενη" και του έδωσα ένα φιλί (εντάξει, ήθελα να τον καλοπιάσω λιγάκι....)! Και ναι! Ήμουν χαρούμενη γιατί ήμουν κι εγώ εκεί!

 

Και του χρόνουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ !!!! Σας αγαπώ πολύ!