Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Τελευταία ανάρτηση του 2012 !

Αύριο είναι Παραμονή Πρωτοχρονιάς! Πολύ αγαπημένη μέρα αλλά και πολύ .... γεμάτη!
Νωρίς το πρωί θα πάω σούπερ μάρκετ, ευτυχώς όχι για πολλά, αλλά θέλω να πάω πριν πλακώσει ο πολύς κόσμος. Μετά θα πάω τα παιδιά να πουν τα κάλαντα. Θα γυρίσω, θα πάω να ψωνίσω 2-3 δωράκια για τα ανήψια μου (ναι, όλα για τελευταία στιγμή έμειναν το ξέρω....).
Οταν επιστρέψω θα φτιάξω την βασιλόπιτα. Μετά θα φτιάξω κάτι για να τσιμπήσουμε το βράδυ.
Το απόγευμα θα πάμε στον μικρό μας βαφτισιμιό να του δώσουμε το δώρο του.
Το βραδάκι θα έρθουν τα αδέρφια μου σπίτι για να αλλάξουμε μαζί τον χρόνο.
Οπότε δεν νομίζω να μείνει χρόνος για blogging. Δεν γίνεται όμως να μην σας ευχηθώ.


Σας εύχομαι λοιπόν με πολύ αγάπη, ο καινούργιος χρόνος να σας φέρει οτι επιθυμήσετε και ακόμα περισσότερα. Να είναι γεμάτος υγεία, αγάπη και χαμόγελα για εσάς και τους αγαπημένους σας. Να μην σας στερήσει τίποτα από όσα έχετε ονειρευτεί και η κάθε μέρα του να σας αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση.
 
Καλή Χρονιά

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

O Αγιος Βασίλης κάνει υπερωρίες !!!!!

Εκεί που την προηγούμενη εβδομάδα είχα εξαφανιστεί, να τώρα τρεις αναρτήσεις μαζεμένες και να περιμένετε κι άλλη !
 
Αυτή είναι αφιερωμένη στον Άγιο Βασίλη, που μπορεί τα Χριστούγεννα να του δώσαμε ρεπό, για την Πρωτοχρονιά όμως θα τον βάλουμε να δουλέψει υπερωρίες!
 
Έτσι, σήμερα, πήρα μαζί μου στο γραφείο τα γράμματα που έγραψαν τα παιδιά στον αγαπητό, χαμογελαστό, χοντρούλη με την κόκκινη στολή, τα έβαλα σε φακέλους, τους κόλλησα ΚΑΙ γραμματόσημο και τα έριξα στο κουτί του ταχυδρομείου, με κάθε επισημότητα! 

O μεγάλος ζήτησε τον πράσινο Ninga από τα Lego Ninjago,
 
τoν οποίο και στάθηκε αδύνατο να βρω σήμερα που έψαξα και πρέπει να ψάξω και αύριο, γιατί όταν έριξα ψαρωτική ερώτηση, "τι διαφορά έχει ο πράσινος από τον κόκκινο ή τον χρυσό βρε παιδιά;" με κοίταξαν με ένα απαξιωτικό ύφος, λες και είχα κάνει την πιο χαζή ερώτηση του κόσμου!!!!
 
Η μικρή ζήτησε το "μωρούλι - πυρετούλι", που ευτυχώς το βρήκα γρήγορα. Βέβαια στην ιδέα πως θα έχουμε ακόμα ένα μωρό (τόσα μωρά, πολύτεκνη έχω γίνει και δεν παίρνω και κανένα επίδομα !), προσπάθησα να της αλλάξω γνώμη, αλλά η συζήτηση στράφηκε επικίνδυνα σε κάποια Barbie πριγκήπισα, οπότε στο δίλημμα "μωρό ή barbie" ψηφίζω "μωρούλι - πυρετούλι"! Να το χαιρόμαστε!
 

Κάπου εδώ, να σας πω πως τα παιχνίδια φέτος ΔΕΝ τα αγόρασα από το γνωστό υπερ-κατάστημα για πολλούς λόγους. Δεν αντέχω το στριμωξίδι, το σπρωξίδι και το να στέκομαι με τις ώρες στο ταμείο. Επίσης, ήθελα να υποστηρίξω ένα άλλο μαγαζί και όχι την αλυσίδα που βγάζει εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο. Έτσι, πήγα στο Perfect Toys Πανταζόπουλος που έχει 4 καταστήματα στην Αθήνα (εμείς πήγαμε σε αυτό στο Πικέρμι). Έχει τα πάντα από παιχνίδια, καλή εξυπηρέτηση και είχε λίγο κόσμο. Σε μια ώρα είχαμε ψωνίσει δώρα για 8 παιδιά (παιδιά, βαφτιστήρια, ξαδερφάκια κ.λπ). Έχει καλές τιμές και σε κάποια είδη εάν κάνεις online παραγγελία δίνει 10% έκπτωση (έτσι πήραμε π.χ. το καρεκλάκι αυτοκινήτου της Αθηνάς). (Οχι, δεν με πληρώνουν για διαφήμιση, ούτε είναι σπόνσορες, απλά όταν βρίσκω κάτι που μου αρέσει, θα το μοιράζομαι μαζί σας).
 
Ο σύζυγος απάλλαξε τον καλόκαρδο Άγιο από τον κόπο να του φέρει δώρο και αγόρασε μόνος του ένα καινούργιο ποδηλατικό κράνος το οποίο και φοράει μέσα στο σπίτι και το δείχνει όλο καμάρι σε όποιον έρχεται! Τέτοια χαρά ομολογώ πως δεν την περίμενα!
 
Εγώ λέω να το καθυστερήσω λιγάκι το δώρο μου και να το πάρω ...... όταν θα αρχίσουν οι εκπτώσεις !!! Θα πάρω παπούτσια επιτέλους!
 
Σήμερα όμως, αποδείχτηκε πως τελικά ήμουν καλό κορίτσι, γιατί μόλις γύρισα από το γραφείο με περίμενε μια έκπληξη!
 
Ο secret santa από το craftaholicgr της Αθηνάς, μου είχε στείλει το δωράκι μου!
 
 
Δεν ήταν άλλη, από την Μαμά Κουκουβάγια Βέρα του owlmommy. Μου έστειλε το επίσημο γούρι του 2013 και μια καρτούλα με ευχές για τον καινούργιο χρόνο.
 
 
Ευχαριστούμε πολύ - πόλύ μαμά - κουκουβάγια!
 
Αυτά για σήμερα, πάω να κουκουλωθώ γιατί έκλεισε το καλοριφέρ και κρυώνω!
 
Τρεις μέρες για την Πρωτοχρονιά ! Ο Αγιος Βασίλης κρυφακούει και σημειώνει! Ποιοοοοοοος είναι φρόνιμο παιδί;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;




 

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Κι άλλο βραβείο ! Τσ τσ τσ τσ.......

Χαίρομαι πάρα πολύ όταν ανοίγω την σελίδα του blog και βλέπω καινούργιους φίλους να έχουν προστεθεί στην παρέα. Σήμερα λοιπόν είχα e-mail από την Ελένη του makiakaikoubakia και με ενημέρωνε πως μου έχει χαρίσει ένα ακόμα βραβείο. Ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι!
Η Ελένη εκτός από blogger είναι και η super μαμά δυο μικρών κοριτσιών που βρίσκει χρόνο για πάρα πολύ όμορφες δημιουργίες. Ειδικά με τα σπιτάκια της από ύφασμα, χάζεψα. Γεια στα χέρια σου μανούλα!


Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Λίγο πριν το 2013 !

Ελάτε μην γκρινιάζετε, δεν σας ξέχασα, αλήθεια σας λέω.  Σας σκεφτόμουν καθημερινά, αλλά δεν προλάβαινα να κάτσω να σας πω πως τα περνάμε. Τώρα όμως υπόσχομαι πως θα σας αποζημιώσω. Θα σας τα πω όλα με το «ν» και με το «σ».

Κατ' αρχήν να σας δείξω μια - δυο φωτογραφίες από το δέντρο μας. Το στολίσαμε στις 8 Δεκεμβρίου και έχει επάνω του πολλά - πολλά στολίδια τα περισσότερα από τα οποία είναι παιχνίδια. Άλλα από αυτά είναι πολύ παλιά και άλλα είναι καινούργια. Αρκετά μας τα χάρισε η φίλη μου η Χριστίνα που μερικές φορές γίνεται πιο παιδί από τα παιδιά! Και φυσικά τα στολίδια που φτιάξαμε με τα χεράκια μας!
Το χιονανθρωπάκι, την κόκκινη καμπανούλα και το αγγελούδι στα δεξιά
που κρατάει το αστέρι, μας τα χάρισε η Χριστίνα, μαζί με πολλά - πολλά άλλα!
Ευχαριστούμε Χριστίνα!


Οσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται, το αγγελάκι αυτό, το έχω 22 χρόνια!
Το ίδιο και το γαλάζιο μηλαράκι που βρίσκεται από κάτω του!
Από πάνω του βλέπετε το γράμμα του Βαγγέλη προς τον Αγιο Βασίλη!

Μια εβδομάδα μετά, στις 15 του μήνα και μέρα Κυριακή, γιορτάσαμε τα γενέθλια της Αθηνάς. Η κοριτσοπαρέα το ευχαριστήθηκε πολύ και παραδόξως έπαιξαν πάρα πολύ όμορφα, χωρίς τσακωμούς και τσιρίδες. Ήταν 11 παιδιά στο σπίτι (7 κορίτσια και 4 αγόρια) και δεν χρειάστηκε ούτε μια φορά να κάνει ένας μεγάλος τον διαιτητή ή να αφήσει το καφεδάκι και την παρέα για να δει τι γίνεται !
Αυτή είναι η τούρτα μας, φτιαγμένη από τα χεράκια της μαμάς. Εντάξει, δεν είναι υπερπαραγωγή, αλλά την έφτιαξα με πολύ αγάπη και την ευχαριστήθηκαν όλοι, δεν έμεινε ψίχουλο!
Επειδή το πάρτι μας ήταν Κυριακή πρωί, είχα φτιάξει και κέικ σοκολάτα και βανίλια, για να συνοδεύσουν οι μαμάδες το αρωματικό τους τσαγάκι ή τον καφέ τους. Είχαμε και ντόνατς με γέμιση πραλίνα από τα nanoudonuts. Εάν έχετε κοντά στο σπίτι σας να τα δοκιμάσετε, είναι τέλεια.
Τον υπόλοιπο μπουφέ..... ξέχασα να τον φωτογραφίσω!
Στις 18 του μήνα αποφάσισα να φτιάξω τα μπισκοτόσπιτά μας. Μετά από πολύ ψάξιμο, αποφάσισα να ακολουθήσω την συνταγή που βρήκα στο "συνταγές από σπίτι", γιατί δεν είχε μελάσσα που δεν μπορούσα να βρω πουθενά:  http://syntagesapospiti.blogspot.gr/2010/12/blog-post_15.html και χρησιμοποίησα το πατρόν που πρότεινε η Ειρήνη από το http://irmoments.blogspot.gr. Το τύπωσα μάλιστα με 75% σμύκρινση, το έκοψα γύρω - γύρω, το έκανα πλαστικοποίηση και το ξαναέκοψα. Έτσι ήταν πολύ εύκολη η χρήση του, πάνω στη ζύμη! Έκοψα την ζύμη, έψησα τα μπισκότα σύμφωνα με τις οδηγίες και 10 λεπτά πριν τα βγάλω από τον φούρνο, έβαλα από μια καραμέλα o-mamy σε κάθε παραθυράκι, η οποία έλιωσε και δημιούργησε το εφέ τζάμι!

Την επόμενη μέρα, τα διακοσμήσαμε με τα παιδιά με καραμέλες smarties και αρκουδάκια haribo και αν εξαιρέσετε την φουρνιά που ψήθηκε λίγο παραπάνω γιατί τα είχα κάνει πιο λεπτά, έγιναν τέλεια!

Την επόμενη μέρα, ενώ ήμουν έτοιμη να αρχίσω το ..... χτίσιμο, ο σύζυγος πέταξε την ιδέα για βόλτα στο MEC Παιανίας για να παίξουν τα παιδιά, και τα μπισκότα έμειναν ..... απλά μπισκότα! Τώρα τα τρώμε τοίχο-τοίχο, χωρίς να έχουν γίνει πρώτα σπίτι! Πάρα πολύ νόστιμα, τραγανά και μυρωδάτα! Υπόσχομαι του χρόνου να τα συναρμολογήσω πριν αρχίσουν να τα τσιμπολογάνε!

Και ερχόμαστε στην ημέρα των Χριστουγέννων! Όπως σας είχα πει ήθελα εκδρομή και ξεκούραση. Επίσης ήθελα χιόνι, αλλά να μην κάνει κρύο (!!!!). Και δεν ξέρω ποιος έβαλε το χεράκι του, αλλά όταν μου ευχηθήκατε οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί και κάποιος εκεί ψηλά τα άκουσε όλα και μου έκανε το χατήρι!

Ανήμερα Χριστούγεννα λοιπόν, ξεκινήσαμε οι τέσσερίς μας για τα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας. Ο καιρός ήταν τέλειος, οι δρόμοι ήταν άδειοι και μετά από 2 ώρες διαδρομής ήμασταν στον προορισμό μας. Μαγεία! Τα βουνά γύρω χιονισμένα, ο αέρας μύριζε τζάκι, όλα τέλεια!




Στις άκρες του δρόμου, είχε λίγο παγωμένο χιόνι και τα παιδιά άρχισαν να παίζουν με αυτό, χωρίς να ξέρουν τι τα περιμένει ..... χεχεχεχεεχεεχ!


Αφού περπατήσαμε, ανάψαμε κεράκι στον Άγιο Νικόλαο και καθήσαμε σε μια παιδική χαρά, ανεβήκαμε ξανά στο αυτοκίνητο και πήραμε τον δρομο για το χιονοδρομικό κέντρο Ζήρειας! Οταν η Αθηνά είδε μια πλαγιά γεμάτη χιόνι, είπε: Βαγγέλη, τώρα αρχίζουν τα τζαμάτα!!!!

Και μόλις πήραμε την τελευταία στροφή, τους κόπηκε η ανάσα όταν είδαν αυτό:

Μπορείτε να φανταστείτε τι ακολούθησε:
 

Ε ναι, μέχρι και παιδική χαρά μέσα στο χιόνι είχε!
 
 Το τέλειο ήταν, πως με τόσο χιόνι, η θερμοκρασία εκεί που χτυπούσε ο ήλιος ήταν 22 βαθμοί και δεν κρυώναμε καθόλου! Ο ουρανός πεντακάθαρος και ο ήλιος έλαμπε!
Κατά τις 3.00 το μεσημέρι γυρίσαμε στο χωριό, φάγαμε γουρουνόπουλο και κόκορα κοκκινιστό και οφείλω να ομολογήσω πως οι μερίδες ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ και 4 άτομα φάγαμε του σκασμού και πληρώσαμε 50 ευρώ λογαριασμό. 
Μετά, ήπιαμε ρακόμελο για να χωνέψουμε (λέμε τώρα) και κατά τις 7.00 το απόγευμα πιάσαμε τον δρόμο της επιστροφής! Περάσαμε ΤΕΛΕΙΑ !
Αυτά από τα δικά μας Χριστούγεννα! Οχι, σε αυτή την ανάρτηση δεν θα γκρινιάξω, θα σας γράψω άλλη για αυτά που μας στεναχώρησαν!
Σας χρωστάω άλλη μια, πριν φύγει το 2012.
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά τελικά την γλυτώσαμε, ο κόσμος δεν καταστράφηκε στις 21 του μήνα! Περιμένουμε τώρα την επόμενη φορά που θα χαλάσει ο κόσμος!
Φιλιά!

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Γράμμα στον Αγιο Βασίλη

Αγαπημένε μου Αγιε Βασίλη, καλή μου νεράιδα, μάγισσα, ξωτικό του δάσους, της πόλης ή και της σοφίτας, πνεύμα των Χριστουγέννων, του Πάσχα, κάποιος τέλος πάντων…… Βοήθεια! Θέλω για τρεις ημέρες να παγώσετε τον χρόνο, γίνεται; Τρεις μέρες ζητάω,  όπου να μείνουν όλα στάσιμα, ακίνητα, να μην κυλάει ο χρόνος, όπως στο παραμύθι της κοιμισμένης βασιλοπούλας. Να πέσω κι εγώ να κοιμηθώ, να ξεκουραστώ λιγάκι γιατί διαφορετικά, θα κοιμηθώ όρθια! 
Μετά από μια μετακόμιση για το γραφείο, ένα παιδικό πάρτι όπου τα έφτιαξα όλα μόνη μου και το απαραίτητο τρέξιμο σε σχολεία και φροντιστήρια για βαθμούς (όλα άριστα τα πήραΜΕ κουκουβαααααααααα), οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν. Κι ακόμα έχουμε ένα Σαββατοκύριακο όπου πρέπει να πάμε σε τρία πάρτι που είμαστε καλεσμένοι,  να φτιάξουμε μελομακάρονα, δίπλες και μπισκοτόσπιτο, και να κρατήσουμε το σπίτι σε μια αξιοπρεπή κατάσταση για τα Χριστούγεννα!
Ελπίζω μόνο να μου δώσουν την άδεια που έχω ζητήσει για την παραμονή των Χριστουγέννων για να πάμε να πούμε τα κάλαντα και να με πληρώσουν από την δουλειά μου τουλάχιστον το δώρο των Χριστουγέννων (για τα 3 μηνιάτικα που μου χρωστάνε, νομίζω πως δεν μπορεί ο Άγιος Βασίλης να κάνει τίποτα, πρέπει να απευθυνθώ πιο «ψηλά»).
Σκεφτόμαστε για ανήμερα Χριστούγεννα ή την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, να φύγουμε για μια ημερήσια εκδρομή στα Τρίκαλα Κορινθίας, τι λέτε; Έχετε πάει; Θέλω μια μέρα να μην κάνω τίποτα! Να μπούμε στο αυτοκίνητο, να πάμε σε ένα χωριό που ο αέρας να μυρίζει τζάκι, να μην βρέχει και να μην κάνει πολύ κρύο, να περπατήσουμε σε δρομάκια, να φάμε σε ταβερνάκι και το βράδυ να γυρίσουμε σπίτι και να δούμε χριστουγεννιάτικες ταινίες στην τηλεόραση! Ζητάω πολλά;
ΥΓ1: Θα παρατηρήσατε το «πήραΜΕ» στο άριστα των βαθμών του Τριτακίου! Ναι, μαζί τα πήραμε!
ΥΓ2: Αν τα μελομακάρονα και τα μπισκοτοσπιτάκια γίνουν αξιοπρεπή, θα σας τα δείξω σε καινούργια ανάρτηση (και αποτυχία να γίνουν, πάλι θα σας τα δείξω, αλλά θα γκρινιάζω ).
ΥΓ3: Όποιος έχει τα μέσα με κάποιον από τους παραπάνω Αγίους και μυθικά πρόσωπα, ας ζητήσει να βάλει το χέρι του, καλή πράξη θα κάνει μέρες που είναι!
Σμουτςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς
Image courtesy of [image creator name] / FreeDigitalPhotos.net
Image creator's user name: "Salvatore Vuono" - view portfolio

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ...... Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ !

Σας χρωστούσα ανάρτηση με τα στολίδια ζύμης.  Είχα διαβάσει τόσα πολλά γι’ αυτά τα στολίδια που γίνονται από την ζύμη με την σόδα και τον corn flour της ΛΑΜΠΡΟΥΚΑΣ, που είχα σκάσει να τα δοκιμάσω !!!
Επειδή όμως μερικές φορές όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί εις βάρος σου, (αλλά τελικά το καλό κερδίζει το κακό !!!) διαβάστε τι ακριβώς έγινε:
Την προηγούμενη Παρασκευή λοιπόν, προμηθεύτηκα τα υλικά μέσα στην καλή χαρά και σίγουρη για την επιτυχία μου (αχχαχαχχαχ) ξεκίνησα:

Η ζύμη στην αρχή έγινε κατάλευκη και μεταξένια όπως λέει η Λαμπρινή στην ανάρτησή της………


Μόλις κρύωσε, πήρα τους βοηθούς μου για παρέα και ξεκινήσαμε….. φτιάξαμε πολλά, πάρα πολλά θα έλεγα……(έκανα και διπλή δόση τρομάρα μου).

Παρακαλώ αγνοήστε τα μανίκια που είναι βουτηγμένα
στο corn flour !!!
 



Σε αυτη τη φάση ο σύζυγος τα πέρασε για κουλουράκια
και θέλησε να δοκιμάσει !!!
Και αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή της Λαμπρινής, δηλαδή να μην τα ψήσω και να τα αφήσω να στεγνώσουν μόνα τους. Ε, από αυτή τη στιγμή και μετά, δεν ξέρω τι έγινε….. Κάτι έφταιξε και τα πράγματα στράβωσαν. Παρασκευή βράδυ τα άφησα πάνω στο τραπέζι και πήγα για ύπνο. Σάββατο πρωί σηκώθηκα και δεν είχαν στεγνώσει καθόλου. Το περίμενα αυτό για να πω την αλήθεια, γιατί ο καιρός δεν βοηθούσε και η διαχειρίστρια δεν είχε ανάψει το καλοριφέρ, οπότε είχε αρκετή υγρασία. Αυτό που με ανησύχησε ήταν ότι δεν ήταν πια λευκά. Είχαν αρχίσει να γκριζάρουν.  Τα μετέφερα στο σαλόνι και δοκίμασα να στεγνώσω ένα – δυο με το πιστολάκι (!), αλλά ράγισαν. Φοβήθηκα να τα βάλω στο φούρνο και τα άφησα στην τύχη τους. Μέχρι το απόγευμα είχαν γίνει γκρι-μωβ και ήταν ακόμα πάρα πολύ μαλακά!
Κυριακή πρωί είχαν πάρει μια απόχρωση μωβ προς τα μελανί και αποφάσισα να τα ψήσω κι ότι γίνει. Έτσι μόλις έβγαλα το παστίτσιο από τον φούρνο (!!!), τα έβαλα και τα έψησα. Άνοιξε λίγο το χρώμα, έφυγε το μωβ και έγιναν ξανά ψιλο-γκρι. Τα άφησα και την Δευτέρα τα ξαναέβαλα για λίγο στον φούρνο (μην γελάτε, σας βλέπω…), όπου πια έγιναν τελείως σκληρά αλλά λευκά δεν τα έλεγες. Ήταν μπεζάκια!!!

Έδωσα κάποια στα παιδιά μαζί με χρυσόσκονες και τα στόλισαν όπως ήθελαν. Αντί για κορδέλα, βάλαμε πιποκαθαριστές (έτσι δεν λέγονται; μην γελάτε σας λέω !!!) σε χρώματα χριστουγεννιάτικα και γυαλιστερά. Και άρχισαν να μεταμορφώνονται και ….. να μας αρέσουν!
Τα υπόλοιπα, πήρα ένα σπρέι χρυσό και τα έβαψα, τους βάλαμε και χρυσόσκονες περάσαμε και από τις τρυπούλες χρυσούς πιποκαθαριστές και voila !!!


Ωραία δεν έγιναν τελικά;
Υ.Γ. Του χρόνου θα τα φτιάξω από τον Αύγουστο, γιατί από την μια ο καιρός που έβρεχε, από την άλλη η διαχειρίστρια που μας κάνει οικονομία, δεν στέγνωναν με τίποτα από μόνα τους !!!



SECRET SANTA !!!!!!!!!!!!!!!!

Όπως ίσως θα ξέρετε, συμμετέχω στον διαγωνισμό SECRET SANTA της γλυκήτατης Αθηνάς από το craftaholicgr.
Το παιχνίδι μου άρεσε από την αρχή πάρα πολύ και έψαχνα να βρω κάτι πρωτότυπο για να χαρίσω. Και εκεί που έψαχνα, ντινννννννννννννννν, μου ήρθε η ιδέα!

Δεν θα σας αποκαλύψω ακόμα τι έφτιαξα και για ποιον........ εγώ πάντως έχω ενθουσιαστεί με τη διαδικασία! Ελπίζω και ο παραλήπτης του δώρου μου να χαρεί με αυτό !!!!

Υ.Γ. Το ξέρω πως σας χρωστάω ανάρτηση με τα στολίδια ζύμης, υπομονή! Δύο χεράκια έχω, και αυτές τις μέρες δεν προλαβαίνω. Ετοιμάζω το πάρτι της πιτσιρίκας, στολίζω για τις γιορτές, διαβάζω για τον Ηρακλή και τον Θησέα, στο γραφείο κάνουμε μετακόμιση....... ουφφφφφφφφφφφφφφ!!!! 

Φιλιαααααααααααααααααααααααααααα

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Χριστούγεννα πριν κάποια χρόνια ........

Πάντα όταν πλησιάζουν οι γιορτές, με πιάνει μια γλυκιά νοσταλγία. Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, στολίζαμε το δέντρο το απόγευμα της παραμονής των Χριστουγέννων.
Έπρεπε να το κατεβάσει η μαμά μου από το πατάρι, (ο μπαμπάς μου δούλευε μέχρι αργά το βράδυ πάντα), να ανοίξουμε και να ισιώσουμε τα κλαδιά έτσι ώστε να είναι ομοιόμορφα ανοιγμένα (πάντα το βαριόμουν αυτό). Μετά έβαζε τα φωτάκια. Τα τύλιγε γύρω από τον κορμό και τα κλαδιά, έτσι ώστε όσο γινόταν να μην φαίνεται το καλώδιο. Το σχήμα τους ήταν μαργαρίτες. Μόλις τελείωνε και με τα φωτάκια, έβαζε την κορυφή ή το αστέρι και αρχίζαμε με την αδερφή μου να ανοίγουμε τις κούτες «ΝΟΥΝΟΥ» που φυλάγαμε μέσα τα εύθραυστα στολίδια.
Ακόμα θυμάμαι την αίσθηση, όταν βγάζαμε με προσοχή τις τυλιγμένες με χαρτοπετσέτα ή εφημερίδα μπάλες, για να τις κρεμάσουμε στα κλαδιά. Άλλες στρογγυλές, άλλες σε σχήμα κουκουνάρας, άλλες σε σχήμα αχλάδι (!!!), από διάφανο γυαλί ή αδιαφανείς σε έντονο ασημί ή χρυσό χρώμα. Πλαστικές δεν υπήρχαν ακόμα, γι’ αυτό και κάθε χρόνο μια – δυο γίνονταν θρύψαλα, είτε όταν τις ξετυλίγαμε, είτε όταν λυνόταν το κορδελάκι που ήταν δεμένες. Μετά παίρναμε λωρίδες βαμβάκι, τις ανοίγαμε πολύ λεπτές και τις τοποθετούσαμε στα κλαδιά για χιόνι.
Στο τέλος, στρώναμε στην βάση βαμβάκι και ξερά φύλλα που είχαμε μαζέψει την προηγούμενη μέρα για να τοποθετήσουμε πάνω στην ξύλινη φάτνη. Προσπαθούσαμε μάλιστα να στερεώσουμε ένα φωτάκι πάνω της, για να αναπαριστά το αστέρι. Μέσα στην φάτνη σε ξύλινες φιγούρες, η Παναγία, ο Ιωσήφ και το Βρέφος. Έξω οι άγγελοι και οι βοσκοί. Και πολλά μικρά άσπρα προβατάκια, εκ των οποίων τα μισά δεν στέκονταν καλά και ή έπεφταν ξάπλα πάνω στο βαμβάκι-χιόνι, ή έπρεπε να τα στερεώσουμε πάνω στους αγγέλους!
Μόλις τελειώναμε με το στόλισμα, σβήναμε τα φώτα, καθόμασταν στην καθαρή πορτοκαλί φλοκάτη και βλέπαμε στο σκοτάδι να φωτάκια να λάμπουν.
 Το σπίτι μοσχοβολούσε από καθαριότητα μετά την απαραίτητη γενική που είχε ρίξει η μάνα μας τις τελευταίες μέρες και από τα μελομακάρονα που είχε φτιάξει με την γιαγιά μας. Μα πάνω απ’ όλα, μοσχοβολούσε ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ασφάλεια, ζεστασιά και απέραντη ΑΓΑΠΗ.



Καισαριανή - Πρωτοχρονιά 1969.
Ο αδερφός μου 6 ετών.
Εγώ γεννήθηκα 5 χρόνια μετά...

Νέα Σμύρνη - Χριστούγεννα 1975.
Στα γόνατα της λατρεμένης μου γιαγιάς
μαζί με τα αδέλφια μου.

Ζωγράφου - 1978 (;)
Με την αδελφή μου
εγώ περίπου 4; Κάπου εκεί!
Χαρακτηριστικό της εποχής
η κούκλα el-greco
η ασπρόμαυρη τηλεόραση
και τα καρώ ταγιεράκια
που μας είχαν ράψει οι γονείς μας.

1979
Η πρώτες μέρες στο σπίτι στην Καισαριανή.
εξ' ου και δεν υπήρχαν ακόμα κουρτίνες
και φλοκάτη! Τώρα που ξαναβλέπω την φωτογραφία,
..... η κόρη μου μου μοιάζει ..... αχαχαχχαχχ 
Αυτό θέλω και για τα δικά μου παιδιά!!! Να θυμούνται από τα παιδικά τους Χριστούγεννα, πως στολίζουμε μαζί το δέντρο με στολίδια που έχουμε φτιάξει μόνοι μας, φτιάχνουμε μελομακάρονα και δίπλες και βασιλόπιτα, περιμένουμε την αλλαγή του χρόνου για να ανοίξουμε τα δώρα μας, τραγουδάμε χριστουγεννιάτικα τραγούδια, πάμε εκκλησία, αγκαλιαζόμαστε, διαβάζουμε παραμύθια, καθόμαστε στο χαλί και χαζεύουμε το δέντρο μας.


Ας μάθουμε στα παιδιά μας, ότι το αστέρι των Χριστουγέννων μπορεί πάντα να λάμπει μέσα στο σπίτι μας και την καρδιά μας. Έστω και με λιγότερα ή μικρότερα δώρα.Έστω και χωρίς καινούργιο φόρεμα. Και αν κάπου γύρω μας νιώσουμε πως υπάρχει ανάγκη για βοήθεια και μπορούμε να την προσφέρουμε, ας το κάνουμε με ένα ζεστό χαμόγελο και μια γλυκιά κουβέντα. Τα Χριστούγεννα είμαστε εμείς!



Καλά Χριστούγεννα σε όλον τον κόσμο !!!





Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΕΞΙ ΚΕΡΑΚΙΑ !


FreeDigitalPhotos.net
Image creator's user name: "digitalart"
5 Δεκεμβρίου 2006 & ώρα 10.45 π.μ. σε ένα Δημόσιο Νοσοκομείο της Αθήνας, ήρθε στον κόσμο με καισαρική τομή, ένα κοριτσάκι, ύψους 49 εκατοστών και βάρους 2.980 gr. Ήρθε και συμπλήρωσε την οικογένειά μας. Ένα πολύ τρυφερό αλλά και δυναμικό πλάσμα που μπορεί να ήταν μικροκαμωμένη, αλλά από την πρώτη στιγμή διεκδικούσε αυτό που ήθελε.

6 μηνών έφτυσε την κρέμα ρυζάλευρο και τελικά δεν την έφαγε ποτέ.
10 μηνών πήδηξε για πρώτη φορά έξω από το παρκοκρέβατο.
13 μηνών έδειξε με το δαχτυλάκι της κάτι που της έκανε εντύπωση και είπε "ατο τι είναι;" και όλοι ψάχναμε να δούμε ποιος μίλησε.
18 μηνών ανέβαινε σε παιχνίδια στην παιδική χαρά, που άλλα παιδάκια ανέβαιναν 3 ετών.
2 ετών η αγαπημένη της λέξη ήταν "μόνη μου" και δεν δεχόταν να την βοηθήσεις να κάνει κάτι.
3 ετών ακολουθούσε τον αδερφό της σε όλα τα παιχνίδια κι ας της "έριχνε" 3 χρόνια
4 ετών πήρε μολύβι και χαρτί και αντέγραψε λέξεις από εφημερίδες και περιοδικά
5 ετών έγραψε μια δική της ιστορία (εντάξει, ανορθόγραφα φυσικά, αλλά ολόκληρη ιστορία)
5 ετών ήπιε μονοκοπανιά ένα μπουκάλι αντιπυρετικό σιρόπι και τρέχαμε για πλύση στομάχου
6 ετών επιλέγει βιβλίο από την βιβλιοθήκη και διαβάζει μόνη της

Δεν σταματάει να ρωτάει τα πάντα για τα πάντα και να απορροφάει σαν σφουγγάρι ότι της πεις. Έχει χιλιάδες απορίες και δεν σταματάει αν δεν ικανοποιηθεί από τις απαντήσεις.

Εάν της πας κόντρα, θα πεισμώσει  και δεν θα υποχωρήσει. Θέλει να της εξηγείς γιατί δεν μπορεί να κάνει κάτι. Δεν πιάνει το "γιατί έτσι λέω εγώ".

Θέλει να τα βλέπει όλα. Να συμμετέχει σε ολα.
Μαγειρεύω; Εκεί δίπλα μου
Καθαρίζω; Πιάνει τα μωρομάντηλα και ξεσκονίζει
Διαβάζω; Δίπλα μου με ένα βιβλίο
Βλέπω τηλεόραση; Δίπλα μου με δεκάδες ερωτήσεις γι' αυτό που βλέπουμε.

Είναι πολύ τρυφερή. Μας λέει συνέχεια πόσο μας αγαπάει, μας χαϊδεύει, μας αγκαλιάζει και μας τρίβεται σαν γατούλα. Βουρκώνει αν την μαλώσεις, τρελαίνεται για τις γάτες και τους σκύλους, τα μωρά και να παίζει με νερά και λάσπες. Θέλει να τους έχει όλους φίλους και αν κάποιο παιδάκι δεν την παίζει, γίνεται παραπονιάρα.

Όταν ξυπνάει μέσα στη νύχτα, έρχεται και ξαπλώνει δίπλα μου, κουρνιάζει στην αγκαλιά μου και μου λέει "μανούλα σε αγαπάω" και "είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου" και "είσαι πολύ όμορφη" κι εγώ λιώνω που ένας άνθρωπος στις 4 τα ξημερώματα μου λέει πως μ' αγαπάει και είμαι πολύ όμορφη!

Είναι ακατάστατη, αλλάζει δυο με τρεις φορές την μέρα ρούχα και χάνει συνέχεια τα μολύβια και τις γόμες της. Γεμίζει όλο το σπίτι με χαρτάκια, αυτοκόλλητα, παιχνίδια, μαρκαδόρους, αλλά αν της το ζητήσεις, τα μαζεύει. Επίσης, μου έχει χαλάσει όλα τα κραγιόν γιατί τα δοκιμάζει συνέχεια.

Θα μπορούσα να μιλάω όλη μέρα γι' αυτήν. Είναι η κόρη μου και σήμερα κλείνει τα έξι της χρόνια. Έξι μαγικά χρόνια.

Να τα εκατοστήσεις κοριτσάκι μου. Η ζωή να σου χαρίσει το πιο φωτεινό της χαμόγελο. Να είσαι γερή, δυνατή, τυχερή και να έχεις πάντα δίπλα σου, ανθρώπους που θα τους αγαπάς, θα σε αγαπάνε και θα σε στηρίζουν σε ότι προσπαθήσεις.

Η μαμά σου

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΑΓΓΕΛΑΚΙ .....

Θέλετε να σας πω μια ιστορία;

Είναι Παραμονή Πρωτοχρονιάς κάπου στον Βόρειο Πόλο και ο καλός μας Άγιος-Βασίλης ετοιμάζεται για το μεγάλο του ταξίδι. Το σχεδιάζει έναν ολόκληρο χρόνο, για να λειτουργήσουν όλα "ρολόϊ". Τα παιδιά όλου του κόσμου περιμένουν τα δώρα τους και τίποτα δεν πρέπει να πάει στραβά....
Μπαίνει στο εργαστήριό του και βλέπει πως η παραγωγή παιχνιδιών έχει μείνει πίσω.... Ανήσυχος ρωτάει τι έχει συμβεί και μαθαίνει πως τέσσερα από τα καλύτερα ξωτικά του έχουν αρρωστήσει και οι αντικαταστάτες τους δεν είναι τόσο γρήγοροι....
Φανερά ανήσυχος ο Αγιος Βασίλης, φοράει την χοντρή κόκκινη κάπα του και βγαίνει στην αυλή να ταϊσει τους τάρανδους. Εκεί ανακαλύπτει πως ένας από αυτούς έχει γλυστρίσει στον πάγο και έχει σπάσει το πόδι του και άλλοι δυο το έχουν σκάσει στο δάσος. Τι θα κάνει; Τι θα κάνει; Η Πρωτοχρονιά κινδυνεύει....
Αποφασίζει να κάνει έναν τελευταίο έλεγχο στο έλκηθρο και σε μια προσπάθεια να το μετακινήσει, αυτό αναποδογυρίζει, μαζί με τον σάκο με τα δώρα, με αποτέλεσμα να πέσουν αυτά στο πάτωμα και κάποια να σπάσουν.....
Ο Αγιος Βασίλης εκνευρίζεται και μπαίνει στο σπίτι για να σκεφτεί τι θα κάνει.... Αν δεν μπορέσει να ταξιδέψει, η Πρωτοχρονιά σε όλον τον κόσμο θα καταστραφεί.....
Για να ηρεμήσει και να σκεφτεί τι θα κάνει αποφασίζει να γυρίσει σπίτι και να πιει ένα ποτήρι ζεστό γλυκό κρασί. Μόλις μπαίνει μέσα, η κυρία Αγιο Βασίλη, τον ενημερώνει πως για τις ημέρες των γιορτών θα τους επισκεφθεί η μητέρα της...., πράγμα που εκνεύρισε ακόμα περισσότερο τον καλόκαρδο Άγιο...
Βάζει σε ένα ποτήρι λίγο κρασί, πίνει μια μεγάλη γουλιά και αρχίζει να σκέφεται. Ξαφνικά όπως είναι βυθισμένος στις σκέψεις του, χτυπάει η πόρτα, τρομάζει, του φεύγει το ποτήρι με το κρασί από τα χέρια, πέφτει στο πάτωμα και γίνεται χίλια κομμάτια... Ποιος ακούει την κυρία Αγιο Βασίλη τώρα.......
Έτοιμος να εκραγεί (Αγιος είναι, πόσο να κρατηθεί;;;)  ανοίγει και βλέπει μπροστά του ένα χαρούμενο αγγελάκι να κρατάει ένα πελώριο φουντωτό έλατο.

- ΤΙ ΘΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΑΓΓΕΛΑΚΙ???? ουρλιάζει φανερά εκνευρισμένος ο Άγιος-Βασίλης

-" Έφερα το χριστουγεννιάτικο δέντρο καλέ μου Αη Βασιλη" λέει γελαστά το αγγελάκι. "Που να το βάλω";;;;;

Και από τότε φίλοι μου, έχει επικρατήσει το έθιμο να βάζουμε το αγγελάκι στην κορυφή του δέντρου...

FreeDigitalPhotos.net
Image creator's user name: "bplanet" - view portfolio


Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΤΕΛΙΚΑ, ΠΟΙΟΣ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑ ΔΩΡΑ ;;;;;;;;;;;;;;

Δεν ξέρω για εσάς, εγώ λατρεύω τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.  Ακούω τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια (και κλαίω), βλέπω Χριστουγεννιάτικες ταινίες (και κλαίω), φτιάχνω στολίδια, ψάχνω κάθε χρόνο να βρω την τέλεια συνταγή για μελομακάρονα και δίπλες, διαβάζω στα παιδιά Χριστουγεννιάτικα παραμύθια (και κλαίω), παίρνω άδεια τις δύο παραμονές για να πάω τα μικρά να πουν τα κάλαντα σε όλη τη γειτονιά(και κλαίω). Στολίζω όχι μόνο δέντρο, αλλά γεμίζω το σπίτι με μικρά – μικρά χριστουγεννιάτικα πραγματάκια (τα οποία μόλις περάσουν οι γιορτές, θέλω μια νεράιδα να έρθει να κάνει ένα «τσαφ» με το μαγικό της ραβδάκι και να εξαφανιστούν όλα γιατί βαριέμαι να τα μαζεψω!).  Λατρεύω όλα τα Χριστουγεννιάτικα – Πρωτοχρονιάτικα έθιμα!
Ένα από αυτά, είναι και τα δώρα. Τρελαίνομαι να αγοράζω δώρα για όλους! Τώρα πια βέβαια δεν μπορούμε να κάνουμε τα δώρα που κάναμε μέχρι πριν 4-5 χρόνια, αλλά κάτι μικρό υπάρχει για όλους να δώσουμε την στιγμή που αλλάζει ο χρόνος, σβήνουν τα φώτα και τραγουδάμε όλοι μαζί το «γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά» (που όταν το ακούω κλαίω)!
Φυσικά την πρωτοκαθεδρία στα δώρα την έχουν τα παιδιά. Παίρνουν από νονούς, θείες-θείους, παππούδες-γιαγιάδες και φίλους. Από την μαμά και τον μπαμπά παίρνουν ένα πιο μικρό δωράκι μιας και το πιο μεγάλο το φέρνει ο Αη Βασίλης, στον οποίο μέχρι πέρσι  πίστευαν πως υπάρχει και τον περίμεναν με μεγάλη λαχτάρα. Μόνο που επειδή κάποια εποχή φοβόντουσταν γενικότερα για το ποιος μπορεί να μπει στο σπίτι μας και πως μπορεί να μπει κάποιος κακός, είχαμε πει πως κανένας δεν μπορεί να μπει, ούτε καλός, ούτε κακός, ούτε καν ο Αη Βασίλης! Έτσι, τα δικά μας δώρα μέχρι πέρσι τα άφηνε στο μπαλκόνι! Και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον ενθουσιασμό τους το πρωί της Πρωτοχρονιάς, που άνοιγαν την μπαλκονόπορτα για να βρουν τα δώρα τους!
Φέτος όμως, ο μεγάλος είναι 9 χρονών και έχει αρχίσει να έχει τις αμφιβολίες του! Αλλά δεν θέλω να του χαλάσω το παραμύθι! Δεν θέλω να του πω κοφτά «δεν υπάρχει, εμείς παίρνουμε τα δώρα», γιατί στην τελική, Αη Βασίλης δεν είναι μόνο τα δώρα! . Θέλω ακόμα να το αφήσω …… να πλανάται στον αέρα !  Επίσης, δεν θέλω να το ξεκόψω, γιατί υπάρχει και η μικρή. Δεν θέλω να της το πω από τώρα! Άλλωστε ποιοι είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε την ύπαρξη ολόκληρου Αγίου; Μπορεί να μην υπάρχει έτσι όπως τον δείχνουν τα παραμύθια και οι ταινίες, να μην έχει μαγικό έλκηθρο, να μην πίνει λίτρα γάλα και να μην τρώει τόνους κουλουράκια, αλλά σίγουρα είναι εκείνος που κάνει κάποιους από εμάς να αισθανόμαστε διαφορετικά αυτές τις ημέρες. Μας κάνει να ξεχνάμε κακίες, να θέλουμε να προσφέρουμε από ένα χαμόγελο μέχρι ένα πιάτο φαγητό ή ότι άλλο δούμε πως χρειάζεται κάποιος.
Ένα βράδυ λοιπόν, αφού είχα βάλει τα παιδιά για ύπνο και χάζευα στο διαδίκτυο, ακούω βήματα από ξυπόλητες πατούσες στο διάδρομο. Νιώθω κάποιον δίπλα μου και γυρίζω και βλέπω τον γιο μου (ποιον περίμενες να πω; Ο Αη Βασίλης α) δεν κυκλοφορεί ξυπόλητος, β) έρχεται μόνο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς).
- Τι είναι αγόρι μου; Τι θέλεις; Γιατί δεν κοιμάσαι;
- Μαμά, θέλω να σε ρωτήσω κάτι…. αλλά….. άσε, άσε είναι βλακεία….
- Βαγγέλη μου, σου έχω πει πως δεν υπάρχουν «βλακείες» ερωτήσεις. Μπορείς να ρωτήσεις ότι θέλεις.
- Ναι, αλλά θα μου πεις;
- Εάν ξέρω την απάντηση θα σου πω. Εάν δεν είμαι σίγουρη, θα μάθω και θα σου πω.
- Τελικά βρε μαμά, τα δώρα την Πρωτοχρονιά ποιος τα φέρνει, εσείς ή ο Αη Βασίλης;
- …… (Ωχ τι με βρήκε βραδιάτικα, τι να του πω τώρα; Από την μια είναι μεγάλος πια και αν στην παρέα του το ξέρουν, θα τον κοροϊδεύουν. Από την άλλη, αν του το πω θα στεναχωρηθεί, θα το πει και στην μικρή……. Πρέπει να κερδίσω λίγο χρόνο για να του απαντήσω……) Γιατί με ρωτάς;
- Να βρε μαμά, αν τα φέρνετε εσύ με τον μπαμπά, να ζητήσω lego. Αν τα φέρνει ο Αη Βασίλης, να ζητήσω iPad !!!!!!!!!!!!!!!!
Άγαλμα η μαμά!
* Αλήθεια, τα δικά σας παιδάκια πιστεύουν σε αυτόν; Του γράφουν γράμμα, τον περιμένουν; Παραφυλάνε να τον ακούσουν να αφήνει τα δώρα;
** Εσείς πιστεύετε στον Αη Βασίλη; Ήσασταν καλά παιδιά φέτος; Θα σας φέρει δώρο, ή θα πάρετε ένα κομμάτι κάρβουνο;;;;;;
ΧΟ ΧΟ ΧΟ !!!!!!!!!!!!!!!!
FreeDigitalPhotos.net
Image creator's user name: "suphakit73" - view portfolio