Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Τι ακούνε τα αυτάκια μου !!!!

Να 'μαι κι εγωωωωωωωωωω!!!!!! Όχι, όχι, καθόλου δεν σας ξέχασα, απλά στο σπίτι ήμασταν (και ακόμα είμαστε δηλαδή....) λίγο "εκτελούνται εργασίαι" και "προσοχή χρώματα" και έτσι, εκτός του ότι δεν είχα internet, δεν είχα και καθόλου χρόνο. Για το γραφείο δεν το συζητώ, δεν υπήρχε περίπτωση, όχι ανάρτηση να ανεβάσω, ούτε τα e-mail μου να απαντήσω! Αλλά, τα της κοροϊδίας που λέγεται εργασία, θα σας τα πω άλλη φορά!

Τώρα θα σας κάνω να γελάσετε, ή έστω να χαμογελάσετε. Θα σας γράψω ατάκες των τέκνων μου. Κάποιες είναι λίγο πιο παλιές, κάποιες είναι φρέσκιες - φρέσκιες!!!!! Καθίστε αναπαυτικά, χαλαρώστε και ..... διαβάστε:

Στο βιβλίο εργασιών της Γλώσσας της πρώτης δημοτικού, στο κάτω μέρος της δεξιάς σελίδας κάθε μαθήματος, έχει σχεδιασμένο ένα σαλιγκαράκι που σέρνει πίσω του, μια ετικέτα που έχει κάτι γραμμένο επάνω. Αυτό που γράφει η ετικέτα, πρέπει το πρωτάκι μας να το μαθαίνει ορθογραφία.
Διάλογος ανάμεσα στην Αθηνά και σε εμένα:

Εγώ: Αθηνά, διάβασες την ορθογραφία σου;
Αθηνά: Δεν είχαμε για σήμερα ορθογραφία...
Εγώ: Αφού το σαλιγκάρι λέει να μάθεις το "Ευχαριστώ, είσαι πολύ ευγενικός"...
Αθηνά: Καλά, κι εσύ ακούς τι σου λέει ένα χαζό σαλιγκάρι;;;;;;
---------------------------------------

Καθαρίσαμε το πατάρι και κατέβασα ένα βιβλίο Ιστορίας Τέχνης που είχα. Όπως το ξεφύλλισε ο Βαγγέλης, βρήκε μια σελίδα χαρτί που είχα σχεδιάσει κάτι και είδε την ημερομηνία: 15/6/1987 (να παραμείνει ασχολίαστο από τους κάτω των 35).

"Μαμά, ποιος το έχει σχεδιάσει αυτό;"
"Εγώ"
"Και τι είναι το 15/6/1987";
"Η ημερομηνία που το σχεδίασα"
"Πωωωωωωωωωωωωω είναι πολυυυυυυυυ παλιό...!!!" (Σαν την Ακρόπολη ένα πράγμα ένιωσα......)

----------------------------------------

Αθηνά: Μαμά, ξέρεις τι βρισιά είπε η Εβελίνα στο διάλειμμα; 
Εγώ: Δεν χρειάζεται να μου την πεις βρε Αθηνά.Απλά εσύ να μην βρίζεις, δεν είναι ωραίο να ακούς ένα κοριτσάκι να βρίζει!
Αθηνά: Θα σου πω την λέξη χωρίς το τελευταίο γράμμα εεεε;;;;
Εγώ:......
Αθηνά: Ψωνάρ___  !! (έφαγε το "α" από το "ψωνάρα" !!!!!!!!)

-----------------------------------------

Διαφωνούν ως προς το τι σημαίνει "μάγκας"

Βαγγέλης: Μάγκας είναι αυτός που δεν φοβάται τίποτα και προστατεύει τους αδύνατους και λέει αυτό που πιστεύει, χωρίς να τον νοιάζει τι νομίζουν οι άλλοι.

Αθηνά: Μάγκας είναι αυτός που ντύνεται ωραία, έχει ωραία μαλλιά, φοράει ωραία κολώνια και φέρεται στους άλλους με πολύ σεβασμό !!! (Άντρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη !!!).

----------------------------------------

Αθηνά: Εγώ θέλω να γίνω μια μικρή FBI !!!!

------------------------------------------

Βαγγέλης: Μαμά, εγώ όταν ήμουν μικρός, νόμιζα πως οι μεγάλοι δεν φοβούνται τίποτα και δεν κάνουν ποτέ λάθος!!!!!!!!!! Αλλά τελικά κάνετε κι εσείς λάθη !!!  (Με αμφισβήτησε ή μου φάνηκε;;;; Στα 9 είπαμε πως είναι προεφηβεία ή όχι ακόμα;;;;)

----------------------------------------

Αθηνά: Μαμά, εγώ δεν θα κάνω ποτέ - ποτέ - ποτέ sex. Είναι ιιιιιιιιιουυυυυυυυ. (Γμτ, δεν το μαγνητοφώνησα να της το βάλω να το ακούσει μετά από 15 - 20 χρόνια !).

-----------------------------------

Είσαι πολύ καλή μαμά....... Ε δεν είσαι και σαν την Παναγία βέβαια, αλλά πάντως είσαι πολύ καλή. (Ε αφού με έβαλε αμέσως μετά την Παναγία και όχι μετά την Μήδεια, πάλι καλά. Είμαι σε καλό δρόμο....)

-------------------------------------

Χαίρομαι που θα είσαι η γιαγιά των παιδιών μου !!!! (Κι εγώ, αλλά για να κάνεις παιδιά, πρέπει να κάνεις sex μωρό μου. Κι εσύ είπες πως δεν θα κάνεις, ε;;;;;)

--------------------------------------
Αθηνά: Πόσων χρονών είσαι;
Εγώ: 39
Αθηνά: Α, μέχρι τα 100 έχεις καιρό..... (Ακόμα δεν έχω καταλάβει, γιατί πιστεύει πως όλοι φτάνουμε μέχρι τα 100 και μετά μας πατάνε έναν διακόπτη και ... τέζα !!!!).


Αχ τι άλλο θα ακούσω !!!!!!!!








Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ, ΠΑΙΡΝΕΙΣ .....

Θυμάμαι την γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή που μου έλεγε: "Κόρη μου, να μάθεις να προσφέρεις απλόχερα στους άλλους. Να μην τσιγκουνεύσαι. Και να ξέρεις, πως όταν δίνεις κάτι, πάντα κάτι άλλο θα παίρνεις". Φυσικά η γιαγιά μου δεν μιλούσε για αντικείμενα, ούτε για ανταλλακτική τακτική, αλλά για την χαρά της προσφοράς. Για αυτό το συναίσθημα που σε κάνει να χαίρεσαι όταν σταματάς το αυτοκίνητο για να περάσει απέναντι ο πεζός, όταν ανοίγεις την πόρτα για να βγει από το κατάστημα η μαμά με το καρότσι, όταν προσφέρεις ένα μπισκότο στο παιδάκι που παίζει με τα δικά σου παιδιά στο πάρκο, αλλά και όταν διαλέγεις ένα όμορφο δώρο για ένα αγαπημένο πρόσωπο. 

Και ήρθε η γιαγιά και επαληθεύτηκε !!! Πως;;;;; Δεν θέλω να πω τι πρόσφερα εγώ και σε ποιον, δεν έχει σημασία, ήταν κάτι που έκανα με πολύ αγάπη και χαρά και ... με λίγη αγωνία για το αν θα αρέσει !!!

Πριν λίγες μέρες όμως, έκανε διαγωνισμό ο ΚΩΣΤΑΣ στο blog του. Το οποίο θα σας πρότεινα να το επισκεφθείτε, γιατί έχει πολλά να σας πει.... Ξέρετε, από αυτά που όλοι έχουμε σκεφτεί, αλλά δεν τολμάμε να πούμε δυνατά ..... Αυτά που όλοι θέλουμε να ακούσουμε να μας λέει κάποιος, για να βρούμε δύναμη και να πάρουμε αποφάσεις....

Έκανε λοιπόν έναν διαγωνισμό, στον οποίο πήρα μέρος, χωρίς να πιστεύω πως θα κερδίσω, έτσι απλά, για τη συμμετοχή.

Και την προηγούμενη εβδομάδα, ήρθε ένα e-mail που με ενημέρωνε πως ναι, είχα κερδίσει εγώ !!!!  Και την Παρασκευή που μας πέρασε, ήρθε στο γραφείο ο φάκελλος που περίμενα:

Να τι είχε μέσα:


Μια χαρούμενη καρτούλα που ο Κώστας και η γλυκιά Κατερίνα με ευχαριστούσαν για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, ένα υφασμάτινο πουγκάκι με υπέροχο ποτ πουρί που μοσχοβολάει και τώρα βρίσκεται στην ντουλάπα με τα σεντόνια και τις πετσέτες μας, ένα αντηλιακό με aloe vera για να μας προστατεύει τώρα που θα πάμε στην παραλία και ένα βραχιολάκι που ανάλογα την απόχρωση που παίρνει, μας υπενθυμίζει πότε η ηλιακή ακτινοβολία είναι επικίνδυνη και πρέπει να την αποφεύγουμε.
Περιττό να σας πω, πως όταν άνοιξα τον φάκελο, εκτός του ότι μοσχοβόλησε όλο το δωμάτιο, χάρηκα σαν παιδί που του χάρισες ένα διχτάκι με γυάλινους βόλους. Δοκίμασα το αντηλιακό (τι εννοείς ήσουν στο γραφείο και όχι στην παραλία;;;;; εγώ ήθελα να δω πως μυρίζει !!!! και μυρίζει τέλεια !!!!).

Να λοιπόν που η γιαγιά βγήκε αληθινή! Η χαρά που (πιστεύω πως) έδωσα προσφέροντας εκείνο το δωράκι, μου γύρισε πίσω, όταν άνοιξα τον φάκελο και χάζευα τα δικά μου δώρα! 

Κώστα και Κατερίνα, ευχαριστώ πολύ, με κάνατε πολύ χαρούμενη !!!