Λίγο πριν το 2013 !

Ελάτε μην γκρινιάζετε, δεν σας ξέχασα, αλήθεια σας λέω.  Σας σκεφτόμουν καθημερινά, αλλά δεν προλάβαινα να κάτσω να σας πω πως τα περνάμε. Τώρα όμως υπόσχομαι πως θα σας αποζημιώσω. Θα σας τα πω όλα με το «ν» και με το «σ».

Κατ' αρχήν να σας δείξω μια - δυο φωτογραφίες από το δέντρο μας. Το στολίσαμε στις 8 Δεκεμβρίου και έχει επάνω του πολλά - πολλά στολίδια τα περισσότερα από τα οποία είναι παιχνίδια. Άλλα από αυτά είναι πολύ παλιά και άλλα είναι καινούργια. Αρκετά μας τα χάρισε η φίλη μου η Χριστίνα που μερικές φορές γίνεται πιο παιδί από τα παιδιά! Και φυσικά τα στολίδια που φτιάξαμε με τα χεράκια μας!

Το χιονανθρωπάκι, την κόκκινη καμπανούλα και το αγγελούδι στα δεξιά
που κρατάει το αστέρι, μας τα χάρισε η Χριστίνα, μαζί με πολλά - πολλά άλλα!
Ευχαριστούμε Χριστίνα!



Οσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται, το αγγελάκι αυτό, το έχω 22 χρόνια!
Το ίδιο και το γαλάζιο μηλαράκι που βρίσκεται από κάτω του!
Από πάνω του βλέπετε το γράμμα του Βαγγέλη προς τον Αγιο Βασίλη!

Μια εβδομάδα μετά, στις 15 του μήνα και μέρα Κυριακή, γιορτάσαμε τα γενέθλια της Αθηνάς. Η κοριτσοπαρέα το ευχαριστήθηκε πολύ και παραδόξως έπαιξαν πάρα πολύ όμορφα, χωρίς τσακωμούς και τσιρίδες. Ήταν 11 παιδιά στο σπίτι (7 κορίτσια και 4 αγόρια) και δεν χρειάστηκε ούτε μια φορά να κάνει ένας μεγάλος τον διαιτητή ή να αφήσει το καφεδάκι και την παρέα για να δει τι γίνεται !

Αυτή είναι η τούρτα μας, φτιαγμένη από τα χεράκια της μαμάς. Εντάξει, δεν είναι υπερπαραγωγή, αλλά την έφτιαξα με πολύ αγάπη και την ευχαριστήθηκαν όλοι, δεν έμεινε ψίχουλο!

Επειδή το πάρτι μας ήταν Κυριακή πρωί, είχα φτιάξει και κέικ σοκολάτα και βανίλια, για να συνοδεύσουν οι μαμάδες το αρωματικό τους τσαγάκι ή τον καφέ τους. Είχαμε και ντόνατς με γέμιση πραλίνα από τα nanoudonuts. Εάν έχετε κοντά στο σπίτι σας να τα δοκιμάσετε, είναι τέλεια.

Τον υπόλοιπο μπουφέ..... ξέχασα να τον φωτογραφίσω!

Στις 18 του μήνα αποφάσισα να φτιάξω τα μπισκοτόσπιτά μας. Μετά από πολύ ψάξιμο, αποφάσισα να ακολουθήσω την συνταγή που βρήκα στο "συνταγές από σπίτι", γιατί δεν είχε μελάσσα που δεν μπορούσα να βρω πουθενά:  http://syntagesapospiti.blogspot.gr/2010/12/blog-post_15.html και χρησιμοποίησα το πατρόν που πρότεινε η Ειρήνη από το http://irmoments.blogspot.gr. Το τύπωσα μάλιστα με 75% σμύκρινση, το έκοψα γύρω - γύρω, το έκανα πλαστικοποίηση και το ξαναέκοψα. Έτσι ήταν πολύ εύκολη η χρήση του, πάνω στη ζύμη! Έκοψα την ζύμη, έψησα τα μπισκότα σύμφωνα με τις οδηγίες και 10 λεπτά πριν τα βγάλω από τον φούρνο, έβαλα από μια καραμέλα o-mamy σε κάθε παραθυράκι, η οποία έλιωσε και δημιούργησε το εφέ τζάμι!

Την επόμενη μέρα, τα διακοσμήσαμε με τα παιδιά με καραμέλες smarties και αρκουδάκια haribo και αν εξαιρέσετε την φουρνιά που ψήθηκε λίγο παραπάνω γιατί τα είχα κάνει πιο λεπτά, έγιναν τέλεια!

Την επόμενη μέρα, ενώ ήμουν έτοιμη να αρχίσω το ..... χτίσιμο, ο σύζυγος πέταξε την ιδέα για βόλτα στο MEC Παιανίας για να παίξουν τα παιδιά, και τα μπισκότα έμειναν ..... απλά μπισκότα! Τώρα τα τρώμε τοίχο-τοίχο, χωρίς να έχουν γίνει πρώτα σπίτι! Πάρα πολύ νόστιμα, τραγανά και μυρωδάτα! Υπόσχομαι του χρόνου να τα συναρμολογήσω πριν αρχίσουν να τα τσιμπολογάνε!

Και ερχόμαστε στην ημέρα των Χριστουγέννων! Όπως σας είχα πει ήθελα εκδρομή και ξεκούραση. Επίσης ήθελα χιόνι, αλλά να μην κάνει κρύο (!!!!). Και δεν ξέρω ποιος έβαλε το χεράκι του, αλλά όταν μου ευχηθήκατε οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί και κάποιος εκεί ψηλά τα άκουσε όλα και μου έκανε το χατήρι!

Ανήμερα Χριστούγεννα λοιπόν, ξεκινήσαμε οι τέσσερίς μας για τα Άνω Τρίκαλα Κορινθίας. Ο καιρός ήταν τέλειος, οι δρόμοι ήταν άδειοι και μετά από 2 ώρες διαδρομής ήμασταν στον προορισμό μας. Μαγεία! Τα βουνά γύρω χιονισμένα, ο αέρας μύριζε τζάκι, όλα τέλεια!

Στις άκρες του δρόμου, είχε λίγο παγωμένο χιόνι και τα παιδιά άρχισαν να παίζουν με αυτό, χωρίς να ξέρουν τι τα περιμένει ..... χεχεχεχεεχεεχ!

Αφού περπατήσαμε, ανάψαμε κεράκι στον Άγιο Νικόλαο και καθήσαμε σε μια παιδική χαρά, ανεβήκαμε ξανά στο αυτοκίνητο και πήραμε τον δρομο για το χιονοδρομικό κέντρο Ζήρειας! Οταν η Αθηνά είδε μια πλαγιά γεμάτη χιόνι, είπε: Βαγγέλη, τώρα αρχίζουν τα τζαμάτα!!!!

Και μόλις πήραμε την τελευταία στροφή, τους κόπηκε η ανάσα όταν είδαν αυτό:

Μπορείτε να φανταστείτε τι ακολούθησε:

 

Ε ναι, μέχρι και παιδική χαρά μέσα στο χιόνι είχε!

 

 Το τέλειο ήταν, πως με τόσο χιόνι, η θερμοκρασία εκεί που χτυπούσε ο ήλιος ήταν 22 βαθμοί και δεν κρυώναμε καθόλου! Ο ουρανός πεντακάθαρος και ο ήλιος έλαμπε!

Κατά τις 3.00 το μεσημέρι γυρίσαμε στο χωριό, φάγαμε γουρουνόπουλο και κόκορα κοκκινιστό και οφείλω να ομολογήσω πως οι μερίδες ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ και 4 άτομα φάγαμε του σκασμού και πληρώσαμε 50 ευρώ λογαριασμό. 

Μετά, ήπιαμε ρακόμελο για να χωνέψουμε (λέμε τώρα) και κατά τις 7.00 το απόγευμα πιάσαμε τον δρόμο της επιστροφής! Περάσαμε ΤΕΛΕΙΑ !

Αυτά από τα δικά μας Χριστούγεννα! Οχι, σε αυτή την ανάρτηση δεν θα γκρινιάξω, θα σας γράψω άλλη για αυτά που μας στεναχώρησαν!

Σας χρωστάω άλλη μια, πριν φύγει το 2012.

Υ.Γ. Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά τελικά την γλυτώσαμε, ο κόσμος δεν καταστράφηκε στις 21 του μήνα! Περιμένουμε τώρα την επόμενη φορά που θα χαλάσει ο κόσμος!

Φιλιά!