Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ !

 Κάθε πρωί, αφού σηκωθούμε και ακολουθήσουμε την πρωινή «ιεροτελεστία» πλύσιμο, ντύσιμο, πρωινό, παίρνω τα παιδάκια μου από τα χεράκια τους (ναι, ακόμα θέλουν να τα κρατάω από το χέρι) και πηγαίνουμε στο σχολείο τους. Μόλις φτάσουμε έξω από την πόρτα, τους δίνω από ένα φιλί, μου δίνουν κι εκείνα από ένα για να πάρω δύναμη και μπαίνουν στο προαύλιο.
Κάπου εκεί, εγώ πηγαίνω να πάρω το αυτοκίνητο  για να πάω στο γραφείο.  Συνήθως στο πεζοδρόμιο έξω από το σχολείο, συναντώ και άλλες μαμάδες που με άλλες έχουμε γνωριστεί γιατί τα παιδιά μας είναι συμμαθητές και λέμε απλά μια καλημέρα, με άλλες έχουμε αναπτύξει μια πιο καλή σχέση και συναντιόμαστε σε πάρκα και πάρτι ή ανταλλάσσουμε επισκέψεις για να παίξουν μαζί τα παιδιά μας και με άλλες ήμασταν εμείς συμμαθήτριες και τώρα είναι συμμαθητές και τα παιδιά μας.
Έχει ενδιαφέρον (για κάποιους…. για κάποιους άλλους ίσως όχι) να σταθείς για λίγα λεπτά έξω από ένα σχολείο και να παρατηρήσεις τις μαμάδες. Καταλαβαίνεις πολλά πράγματα για τις ίδιες, από εκείνα τα λίγα λεπτά που στέκονται έξω από το σχολείο.
Άλλες έρχονται, αφήνουν το παιδί και φεύγουν βιαστικά, άλλες κάθονται έξω από το σχολείο και πιάνουν κουβεντούλα.
Άλλες προχωράνε και μιλάνε χαρούμενα με τα παιδιά τους, ακούνε με ενδιαφέρον αυτά που τους λένε και άλλες λένε μόνο «προχώρα – θα αργήσουμε».
 Άλλες έρχονται έξω από το σχολείο 10 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι και άλλες τρέχουν πανικόβλητες να προλάβουν πριν κλείσει η πόρτα.
Άλλες στέκονται σε μια γωνιά μόνες τους βυθισμένες στις σκέψεις τους, άλλες μαζεύονται σε παρεούλες και συζητάνε.
Άλλες αφήνουν το παιδί να κουβαλά την τσάντα του και να μπαίνει στο προαύλιο μόνο του, άλλες σηκώνουν οι ίδιες την τσάντα του παιδιού, μπαίνουν μαζί του στο προαύλιο και στην τάξη, του καθαρίζουν το θρανίο με αντισηπτικό, το φιλούν 3-4 φορές και μετά κάθονται έξω από τα κάγκελα και φεύγουν αφού τελειώσει η προσευχή και μπουν τα παιδιά στις αίθουσες.
Άλλες είναι ντυμένες με τζιν και αθλητικά, άλλες με ταγιέρ και ψηλοτάκουνα (πως το φοράνε το 10ποντο πρωί – πρωί είναι κάτι που ποτέ δεν κατάλαβα, μου αρέσει να το βλέπω, αλλά εγώ δεν το αντέχω).
Αυτές είναι οι πιο «χτυπητές» διαφορές τους. Μπορεί να έχουν κι άλλες, που δεν τις θυμάμαι αυτή τη στιγμή, ή που δεν κάνουν τόση εντύπωση.
Τι κοινό έχουν όλες τους; Μα τα παιδιά τους!  Είναι όλες μαμάδες! Και κανένας δεν μπορεί να τις κρίνει, ούτε για την εμφάνισή τους και τα ρούχα τους, ούτε γιατί προχωρούν αμίλητες και βιαστικές, ούτε γιατί υπερβάλλουν λίγο (ή περισσότερο)  στην προστασία των παιδιών τους. Γιατί πολύ απλά, δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι τους και στην ψυχή τους. 
Ποια είμαι εγώ που θα κρίνω αν μια μαμά είναι υπερπροστατευτική ή αδιάφορη; Ξέρω εγώ αν πέρασε από 40 κύματα για να το αποκτήσει αυτό το παιδί, ή αν αντιμετώπισε σοβαρά θέματα υγείας, που την κάνουν να τρέμει στην ιδέα πως μπορεί να πάθει κάτι; Ξέρω εγώ εάν υπάρχουν χρήματα για ένα μπουκάλι γάλα στο σπίτι τους, πόσο μάλλον για δεύτερο ζευγάρι παπούτσια; Ξέρω εγώ εάν έχει βοήθεια από τον σύζυγο, ή παπουδογιαγιάδες, ή τα περνάει όλα μόνη της;
Γι’ αυτό, καλύτερα να βουτάμε την γλωσσίτσα μας στο μυαλουδάκι μας, πριν αρχίσουμε να παρλάρουμε και να κουτσομπολεύουμε. Χαμογελάστε σε όλες τις μαμάδες που θα συναντήσετε στον δρόμο σας, πείτε καλημέρα, βοηθήστε τις να κατεβάσουν το καρότσι με το μωρό από το πεζοδρόμιο, ανοίξτε τους την πόρτα στην τράπεζα,  δώστε την σειρά σας στο ταμείο του super market στην γυναίκα που έχει ένα μωρό που κλαίει στο sling.  Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα μεσημέρι του Αυγούστου που είχα τα παιδιά στο αυτοκίνητο (χωρίς air-condition) και σταματήσαμε να βάλω βενζίνη. Η ιδιοκτήτρια του βενζινάδικου, είδε τα παιδιά αναψοκοκκινισμένα στο πίσω κάθισμα και χωρίς να πει τίποτα, πήγε στο ψυγείο και μας έφερε κρύα νερά και λεμονάδες και μας τα πρόσφερε. Περιττό να σας πω ότι στην διαδρομή Αθήνα – Νέα Μάκρη, μόνο σε αυτό το βενζινάδικο σταματάμε πια. Γιατί οι (περισσότερες) μαμάδες, θυμούνται, εκτιμούν και ανταποδίδουν.


33 σχόλια:

  1. Αθήνα-Νέα Μάκρη;...
    Νέα Μάκρη;...
    γειτόνισσα σε φιλώ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το καλοκαίρι Νέα Μάκρη! Που είσαι καλέ; Να βρεθούμε για καφεδάκι!

      Διαγραφή
    2. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια μόνιμος κάτοικος Αρτέμιδας (Λούτσα), από τη Νέα Μάκρη ένα τσιγάρο δρόμος.. βέβαια και να βρεθούμε.. :)

      Διαγραφή
  2. Respect!!
    Είναι ένα θέμα που ήθελα να θίξω γενικότερα σε προσεχή ανάρτηση.. Να μην κρίνουμε όταν δεν ξέρουμε! Γενικότερα κανέναν και όχι μόνο τις μητέρες! Αλλά και αν ξέρουμε ή νομίζουμε πως ξέρουμε καλό είναι να μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα! Όλα όμως είναι θέμα παιδείας.. Φιλάκια πολλά Μαρία μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε Μαράκι πάλι με συγκίνησες.
    Πόσο ωραία τα περιέγραψες...
    Η "μάνα" είναι λέξη ιερή κι έχεις δίκαιο σε όλα.
    Σου στέλνω μια αγκαλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ με αυτή την κριτική..
    όλοι ξέρουμε να κουνάμε το δάχτυλο.. είναι το μόνο εύκολο...
    αν όμως μπούμε στην θέση εκείνου που έχουμε απέναντι μας ίσως να δούμε διαφορετικά κάποια πράγματα.....
    και θα συμφωνήσω.. οι μανούλες θυμούνται, εκτιμούν, ανταποδίδουν! και καμιά φορά το κάνουν και χωρίς καν να τους έχει προσφερθεί κάτι!

    Καλώς σε βρήκα με αυτή την υπέροχη ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. παρα πολυ ωραια αναρτηση...αρκει να φτασει στα ματια που πρεπει......

    φιλακια Μαρακι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. εχεις απολυτο δικιο!εγω στο σχολειο, καλημεριζω ολες τις μαμαδες και τους μπαμπαδες-υπαρχουν βεβαια και γονεις που προσπαθουν πραγματικα να σε αποφυγουν (που να λεμε κουβεντες πρωι-πρωι;)μπορει να εχουν τα ζορια τους οπως προανεφερες.στην αρχη αυτο με εξοργιζε!ομως να θυμωσω σε μια μαμα που μπορει μολις χθες να απολυθηκε και να ειναι φρικαρισμενη;βουτω λοιπον την γλωσσα και την σκεψη μου στο μυαλο μου και....απλα καλημεριζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ αληθινή ανάρτηση Μαρία και πολύ μα πολύ σωστή!!!
    Περνάς δύο μηνύματα. Την κριτική που συμφωνώ απόλυτα αλλά και το τελευταίο, τη μαμαδίστικη αλληλεγγύη!
    Έχεις απόλυτο δίκιο. Και εγώ όταν κάπου με έχουν βοηθήσει με κάποιο τρόπο όταν είμαι με παιδιά(σούπερ μάρκετ, κατάστημα, βενζινάδικο, τράπεζα), πάντα επιστρέφω! Φροντίζω αντίστοιχα να κάνω το ίδιο όταν βλέπω μαμά σε ανάγκη!!! Μαμάδες ενωμένες ποτέ νικημένες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπράβο! Υπέροχο κείμενο...μια μαμά σου λέει "ευχαριστώ" για αυτό το κείμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα αφήσω κι άλλο σχόλιο...ξέρεις γιατί;
    Γιατί ειδικά μετά απο αυτήν ανάρτηση πιστεύω πως θα έπρεπε να ήσουν κι εσύ ομιλήτρια, έχεις να πεις πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σους Γεωργία, μην σε ακούσει κανείς! Δεν μπορώ να μιλάω μπροστά σε κόσμο, τα χάνω, μπερδεύομαι..... Θα σας τα λέω μέσα από την οθόνη.... άντε και σε κανένα καφέ στο Μοναστηράκι!

      Διαγραφή
    2. Αν σου πω οτι διαβαζοντας την αναρτηση σου το σκεφτηκα κ εγω αυτο, θα με πιστεψεις; Πραγματικα υπεροχη!

      Διαγραφή
  10. Γεια σου Μαρία! Μου άρεσε πολύ το ότι δεν μένεις στην επιφάνεια των πραγμάτων αλλά εισχωρείς στην ουσία. Δεν μένεις στο πώς φαίνονται ή πώς συμπεριφέρονται εξωτερικά οι άνθρωποι, αλλά πας ένα βήμα παραπέρα και προσπαθείς να καταλάβεις τα πώς και τα γιατί. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μπράβο Μαρία μου!!! Τα είπες όλα!!! Respect!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ ωραία ανάρτηση Μαράκι! Αληθινή και έχεις δίκιο σε όλα! Μαμάδες ενωμένες που λέει κι η Δημητρού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρία αυτή σου η ανάρτηση τα λέει όλα!
    Και δεν αφορά το θέμα την κριτική μόνο ως προς τις μαμάδες αλλά ως προς όλους. Συνήθως ξεχνάμε να μπούμε στη θέση του άλλου και βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα από μια εικόνα, μια στιγμή, λίγες λέξεις που θα μας πει ή θα μας γράψει κάποιος. Ας φερόμαστε όπως θέλουμε να μας φερθούν λέω εγώ και ίσως αυτό να λύσει πολλές παρεξηγήσεις και λάθος εκτιμήσεις.
    Φιλιά πολλά και καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πόσο δίκιο έχεις! Και πόσο πολύ όντώς θα πρέπει να το διπλοσκεφτόμαστε όλοι μας πριν κάνουμε κριτική! Δυστυχώς υπάρχουν φορές που το ξεχνάμε...Πολλά μπράβο για την ανάρτησή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Να 'σαι καλά που τα έγραψες τόσο όμορφα, περιεκτικά, απλά και ντόμπρα... γιατί είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα της κριτικής, η αυτοκριτική εκλείπει... Τώρα που σε βρήκα, θα σου 'ρχομαι συχνά για επίσκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μπράβο βρε Μαρία!! Τοσο αληθινή και ωραία ανάρτηση!! Και πάλι μπράβο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αν θυμάμαι καλά, νομίζω είναι το πρώτο σου άρθρο που διαβάζω και σίγουρα όχι το τελευταίο.
    Μα πως και δεν σε είχα ανακαλύψει τόσο καιρό!
    Πολύ ωραίες σκέψεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα! Μόνο μια μαμά με μεγάλη καρδιά μπορεί να μείνει μακριά από τις κακόβουλες κριτικές και τις κακεντρέχειες για τις άλλες!
    Έχεις απόλυτο δίκιο, μόνο αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το πιο εύκολο για κάποιον είναι να κρίνει κάποιον άλλο... το πιο δύσκολο είναι να βάλεις το μυαλό σου να σκεφτεί αυτά που έγραψες πιο πάνω! Ευχαριστούμε πολύ όλες οι μαμάδες για τις παραπάνω ανθρώπινες σκέψεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Να σε συγχαρώ κι εγώ και να σ'ευχαριστήσω για μια πολύ όμορφη και σημαντική ανάρτηση! Όλες έχουμε κρίνει κι έχουμε κριθεί ως μαμάδες, ως γυναίκες, ως άνθρωποι. Κάθε στιγμή όμως μπορούμε να επιλέξουμε να σταματήσουμε να το κάνουμε από δω και πέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολή καλή ανάρτηση! Εγώ πάντως είμαι από τις μαμάδες που τρέχουν να προλάβουν να πάνε δυο παιδιά σε διαφορετικά σχολεία (το ένα απέναντί μας) μέχρι τις 8.15 αφού έχω ξυπνήσει από τις επτά παρά για να τους ετοιμάσω κολατσιό για το σχολείο! Με φαντάζεσαι; Φοράω φόρμα, σπορτέξ, είμαι άβαφη και πολλές φορές αχτένιστη! (καλά να είναι τα σκουφιά) Αλλά τι να κάνουμε!
    όσο για την αλληλεγγύη ε τι να πω υπάρχουν και άνθρωποι αλλά υπάρχουν και γουρούνια! Δεν θα επεκταθώ!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πόσες φορές τη χρησιμοποιώ αυτή τη φράση!
    Ακόμα και στις κόρες μου. Πρώτα σκεφτόμαστε και μετά μιλάμε!
    Μακάρι να το έκαναν όλοι αυτό!!!
    Έλα ένα πρωινό έξω από το σχολείο της μικρής να ακούσεις τι λένε και αν δεν φρικάρεις εμένα να μη με λένε Ελίζα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τα συμπεράσματά σου στο τέλος της ανάρτησης είναι ολόσωστα! Να στεκόμαστε στην ουσία .- τελεία και παύλα, ν' αγιάσει το στόμα σου και το χέρι σου!!
    Στο τέλος τέλος είμαστε μαμάδες κι αυτό πρέπει να μας ενώνει, όχι να μας χωρίζει...
    Καλό και γεμάτο Σαββατοκύριακο!!! Φιλιά Πολλά;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Έχεις τόσο δίκιο!!!! Δεν πρέπει να βιαζόμαστε να κρίνουμε...
    Μπράβο στην κυρία του βενζινάδικου! Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι εκεί έξω...
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Είναι πιο εύκολο να κρίνουμε από το να αφουγκραστούμε, είναι πιο εύκολο να κρεμάσουμε μια ταμπέλα (μισό δευτερόλεπτο διαρκεί), ακριβώς τόσο όσο να ξεστομίσεις το επίθετο που πρώτο θα σου έρθει στο μυαλό. Για να αφουγκραστείς πρέπει να είσαι καλοπροαίρετος, να διαθέσεις χρόνο. Πολύ όμορφη ανάρτηση Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πόσο όμορφα τα έγραψες! Με έκανες να σκεφτώ τη δικιά μου μανούλα! :) Πραγματικά με συγκίνησες! Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση, μπράβο! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Μια μαμά χρειάζεται βοήθεια και όχι κριτική! Ακόμα και αν κάνει κάτι λάθος βοηθώντας την θα το δει.
    Φιλια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

έλαααα, γράψε κάτιιιιιι κλικ κλικ κλικ κλικ ........