Κυριακή 14 Απριλίου 2013

ΤΣΑΤΣΟΠΙΤΕΣ !

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, πάνω - κάτω στην ηλικία που είναι τώρα τα παιδιά μου, πηγαίναμε για κάποια Σαββατοκύριακα με έναν θείο μου και την οικογένειά του ελεύθερο camping στην Εύβοια στον Μακρύ Γυαλό, κάπου κοντά στον Αη Γιάννη τον Ρώσσο.

Περνούσαμε υπέροχα. Δυο σκηνές ακριβώς μπροστά στην θάλασσα, με τα απολύτως απαραίτητα μόνο μαζί μας, με γέλια και πειράγματα μέχρι να στηθούν οι σκηνές, όλη μέρα στην θάλασσα να μαζεύουμε κοχύλια και να κοκκινίζουν τα μάτια μας από τις βουτιές.

Πάντα όταν επιστρέφαμε, σταματούσαμε σε ένα ταβερνάκι για να φάμε τσατσόπιτες! Δεν ξέρω αν ήταν το ολοήμερο παιχνίδι στην θάλασσα που μας άνοιγε την όρεξη, η καλή διάθεση από την παρέα, ή η ανεμελιά των 6-7 χρόνων μου, αλλά αυτές οι πιτούλες, καμωμένες από απλό ζυμαράκι, τηγανισμένες σε καυτό λάδι, με μπόλικο τυρί φέτα ή μυρωδάτο μέλι, ήταν ότι πιο νόστιμο είχα δοκιμάσει ποτέ! Από τις πιο αγαπημένες γευστικές αναμνήσεις!

Τώρα πια εγώ είμαι στην θέση της μαμάς, το ελεύθερο camping είναι μια ρομαντική ιδέα μόνο και η παραλία του Μακρύ Γυαλού δεν ξέρω αν ονομάζεται έτσι ή έχει αποκτήσει ένα πιο μοντέρνο και εμπορικό όνομα. Δεν ξέρω καν αν υπάρχει στον χάρτη ή έχει γεμίσει οικόπεδα και πολυτελή παραθεριστικά θέρετρα.

Τις πιτούλες όμως, μια χαρά μπορούμε να τις γευτούμε! Είναι απλές, οικονομικές και αρέσουν σε όλους!


Χρειαζόμαστε:
 
1/2 κούπα ζεστό νερό
1 κούπα ζεστό γάλα
1 φακελάκι μαγιά
1 σφηνάκι ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι γλυκού αλάτι
1 κουταλάκι γλυκού ζάχαρη
Αλεύρι για όλες τις χρήσεις, μισό κιλό (μπορεί να πάρει και περισσότερο)

  • Βάζουμε σε λεκανίτσα το αλεύρι με το αλάτι και ανακατεύουμε.
  • Κάνουμε στην μέση μια λακουβίτσα και ρίχνουμε την ζάχαρη και την μαγιά (η ζάχαρη βοηθάει την μαγιά να φουσκώσει)
  • Ζεσταίνουμε (όχι πολύ, ίσα να γίνει χλιαρό) το γάλα και το ρίχνουμε πάνω από την μαγιά.
  • Ρίχνουμε το λάδι και ζυμώνουμε.
  • Ζεσταίνουμε και το νερό και το ρίχνουμε λίγο - λίγο, μέχρι να γίνει μια ζύμη μαλακιά, που πλάθεται εύκολα, αλλά δεν κολλάει στα χέρια. Αν χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο αλεύρι. 
Το αφήνουμε για μια περίπου ώρα να φουσκώσει σε ζεστό μέρος. Μπορείτε να ζεστάνετε λίγο τον φούρνο στους 50-60 βαθμούς, να βάλετε την ζύμη μέσα για να ζεσταθεί και να σβήσετε τον φούρνο.

Αφού φουσκώσει, ζυμώνουμε λίγο και μετά χωρίζουμε την ζύμη σε ίσα μπαλάκια, μεγέθους περίπου σαν μπαλίτσα πινγκ - πονγκ (λίγο μεγαλύτερα). Εάν έχετε ζυγαριά, μπορείτε να τα ζυγίσετε και να είναι το καθένα γύρω στα 70 γραμμάρια.


Αφήνουμε τις μπαλίτσες μέσα στον ζεστό φούρνο και τις βγάζουμε μια μια για να τις ανοίξουμε σε πιτούλες, αφού αλευρώσουμε τον πάγκο μας.


Μπορείτε να τις ανοίξετε και με βεργί ή πλάστη, αλλά και με τα χέρια. Η ζύμη είναι μαλακιά και ζεστή και πλάθεται εύκολα.


Τις τρυπάμε με πιρούνι για να μην φουσκώσουν στο τηγάνι και τις τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό λάδι....


Βάζει ο καθένας ότι θέλει από πάνω, τυρί, ντομάτα με ρίγανη, μέλι, μαρμελάδα, ζάχαρη και κανέλα και .....

 Κράτς !!!!!!!!! 



Εσείς, πως θα την προτιμήσετε ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

18 σχόλια:

  1. Η κόρη σου είναι κούκλα! Μαρακι γιατί με συγκινείς ακόμη κι όταν γράφεις συνταγές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή είναι κάτι σαν κρέπα/pancakes/λουκουμάς/βάφλα αλλά στο πιο βουκολικό, χωριάτικο και ελληνικό:) Η ονομασία του με πέθανε. Από που βγαίνει; Απο "τσατσά" ή "τσάτσο";;;;
    Εκτιμούμε και υλοποιούμε εύκολες και οικονομικές συνταγούλες!!! Ειδικά αφού βλέπω την Αθηνούλα σου να την τρώει με τέτοια λαχτάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να σου λύσω την απορία λοιπόν, ή αλλιώς για να θυμούνται οι μεγάλοι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, αυτές τις πίτες τις έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας από την Μικρά Ασία. Τις ζύμωναν και δεν τις τηγάνιζαν, αλλά τις έψηναν πάνω σε ένα μεταλλικό δίσκο που έβαζαν πάνω από το μαγκάλι που έκαιγε και λεγόταν «τσατσί». Εξ ου και το «τσατσό».
      Οσο για την υφή και την γεύση τους, μοιάζει με αυτή από την πίτα του … σουβλακίου! Εάν την κάνεις πιο λεπτή γίνεται πιο τραγανή, εάν την κάνεις πιο …. χοντρούλα, είναι πιο μαλακή!
      Κάτι άλλο;


      Διαγραφή
  3. Πείστηκα να τις δοκιμάσω! Από την φωτογραφία της Αθηνάς κυρίως! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και γιατί να μην αγοράσουμε δυο πακέτα πίττες απ' το σουπερ μάρκετ;
    Καλά... καλά .. μη βαράτε.... ξέρω... για να είναι σπιτικές, για να ξέρουμε τί τρώνε τα παιδιά μας κουλουπού, κουλουπού.
    Εντάξει, με πείσατε..
    Καλή εβδομάδα να έχουμε (με πολλά χαμόγελα) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι αυτό το κάνουμε βρε Τζίνα! Αλλά μερικές φορές έχει πλάκα να παίζεις με το ζυμάρι! Είναι και ολίγον ψυχοθεραπευτικό!

      Διαγραφή
  5. Η ΑΘΗΝΟΥΛΑ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ! ΚΑΙ ΟΙ ΤΣΑΤΣΟΠΙΤΟΥΛΕΣ...ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΕΣ!! ΤΟ ΟΝΟΜΑ..ΤΕΛΕΙΟ..ΧΑΧΑ! ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!! ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι, πως όταν η γεύση συνδυάζεται και από ανάμνηση, γίνεται πιο έντονη! Πολλά φιλιά Ελπίδα!

      Διαγραφή
  6. αυτες ειναι συνταγες! ευκολες, γρηγορες, οικονομικές και με το αβανταζ ο καθενας να τις συνοδεψει με οτι θελει!
    προτεινω να βρεις ενα πιο πιασαρικο ονομα (μα ''τσατσοπιτες'', για όνομα!!) και να τις προωθησεις! εδω οι αλλοι ανοιγουν τα γνωστα μαγαζια με τα ντονατς μονο καποιες ωρες απογευματα και κανουν ουρες απεξω!

    φυσικα θελω πνευματικα δικαιωματα για την ιδεα χοχοχοχοχο! θα με πληρωνεις με τσατσοπιτες!! το πρωι με μερεντα, το απογευμα με φετα!

    τα παμε τα συμφωνησαμε!
    σμουτς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι, η αλήθεια είναι πως το "τσατσό" δεν είναι και ότι πιο .... κομψό, αλλά έτσι τις έλεγε η γιαγιά μου! Βρες εσύ το όνομα και έλα να γίνουμε συνέταιροι.

      Διαγραφή
  7. Μαράκι μπορεί να εχουμε κανει καμπινγκ μαζι...μπορει να ειχα γραψει εγω αυτη την αναρτηση! Στην Ευβοια ειδικα ξερεις ποσα ΣΚ και διακοπες εζησα αυτο που περιγραεις??? Να δεις που θα παιξανμε καποτε παρεα! :) Τα τηγανοψωμα -ετσι τα ξερω εγω- ηταν απαραιτητα στο ευβοιωτικο τραπεζι μας :) Τρελαινομουν και παντα τις νοσταλγω...μαλλον τελικα θα φτιαξω συντομα κ εγω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφάκι λες να σε βρω σε καμία από τις φωτογραφίες που έχουμε από τότε;;;; Ε αυτό θα πει κάρμα παιδί μου!

      Διαγραφή
  8. 1. η κόρη σου είναι κούκλα!!!! έχω έναν υπέροχο γιο... λέω να τους γνωρίσουμε!!! χαχαχαχα
    2. πολύ σουπερ συνταγή και θα την κάνω...
    3. δεν είναι κακό να είσαι ρομαντική ακόμα και αν όλα έχουν εμπορευματοποιηθεί...
    και
    4. ο τρόπος που γράφεις... είναι πιο γλυκός και πιο όμορφος ακόμα και από τις διηγήσεις του μαμαλάκη... μήπως θα έπρεπε να το σκεφτείς σοβαρά????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία έχω "κλείσει" τον γιο μου για την κόρη της Δήμητρας (χαααα σας πήρα την καλύτερη συμπεθέρα), τώρα "κλείσαμε" και για την κόρη! Ησύχασα η μάνα!
      Ευχαριστώ για την επίσκεψη και για τα καλά σου λόγια. Πολύ φοβάμαι πως αν κάνω επάγγελμα την δοκιμή και περιγραφή συνταγών, θα αναστενάξει η ζυγαριά μου!

      Διαγραφή

έλαααα, γράψε κάτιιιιιι κλικ κλικ κλικ κλικ ........