Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ !

Σας έχει τύχει ποτέ να κοιτάξετε τον ουρανό βράδυ… να ψάχνετε με το βλέμμα μέσα στα εκατομμύρια αστέρια να ξεχωρίσετε  τους αστερισμούς όπως τον Ωρίωνα και την Κασσιόπη, την μικρή και την μεγάλη Άρκτο ... ... ... ...  

  ή τους υπόλοιπους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος όπως τον Πλούτωνα, τον Ποσειδώνα, τον Ερμή, τον Άρη και τον Κρόνο.... .... ....

….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. .. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. …  ….. ….. ….. …… …… …. … και να αναρωτηθείτε

τι στο καλό μπορεί να συμβαίνει εκεί πάνω, ώστε εδώ κάτω στη Γη να σας πηγαίνουν εσάς ΟΛΑ κακά, στραβά κι ανάποδα;
Πως μπορεί ένας πλανήτης που βρίσκεται έτη φωτός μακριά να κάνει ένα μπαμ ή αλλιώς να είναι ανάδρομος όπως λένε, και να σε κάνει εσένα να λες από μέσα σου (ή και απ’ έξω σου καμιά φορά)
 «κάποιος μου κάνει πλάκα, δεν μπορεί»......
 Εκεί που νομίζεις πως έχεις βάλει μια σειρά και επιτέλους θα μπορέσεις να πας την Κυριακή μια βόλτα ή θα έχεις χρόνο να διαβάσεις μερικές σελίδες από το βιβλίο που πιάνει σκόνη στο κομοδίνο, ε εκεί ακριβώς αρχίζουν να καταρρέουν όλα το ένα μετά το άλλο και θέλεις να πάρεις τα βουνά.
Πριν από δυο εβδομάδες λοιπόν, ήμουν στην φάση που νόμιζα πως τα έχω οργανώσει όλα και  ΝΑΙ θα έχω λίγο ελεύθερο χρόνο.... ΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΧΑΧΑ γελάσαμε πάλι !!!!
Εν συντομία θα σας πω πως έπεσε η μαμά μου μέσα στο σπίτι και χτύπησε πολύ. Την έτρεχαν στο νοσοκομείο ο Βασίλης με την αδερφή μου και ο απολογισμός ήταν τρία σπασμένα δόντια (!!!), ένα γερό χτύπημα στον αριστερό ώμο και ένα βαρβάτο τράνταγμα στη μέση που την έχει καθηλώσει στο κρεβάτι με πολύ πόνο που περνάει μόνο όταν κάνει ενέσεις !!!!  Δεν θα περιγράψω άλλο, μπορείτε να φανταστείτε τη συνέχεια.....
Δεύτερον. Ένα  βράδυ κάπου μέσα στην μέση της εβδομάδας, μόλις ξάπλωσα άκουσα ένα θόρυβο από το δωμάτιο των παιδιών…. Ένα κλαψούρισμα…… "Μπαααα λέω νομίζω ότι το ακούω" ……. Το κλαψούρισμα ξανακούστηκε…… "Όνειρο θα βλέπει ο γιος μας" λέω……. "ας πάω να τον δω" ….. Και βρίσκω το αγόρι μας καθιστό στο κρεβάτι του, κατακόκκινο και να κλαίει….
-Τι έγινε βρε Βαγγέλη, γιατί κλαις;
- Μαμαααααααααααααα νομίζω πως έχω πυρετόοοοοοοοοοοοοοο  
Τον ακουμπάω, ήταν ζεστός αλλά όχι πολύ. Του φέρνω λίγο νεράκι και ψάχνω να βρω το θερμόμετρο. Ψάχνω από εδώ, ψάχνω από εκεί, πουθενά το θερμόμετρο! Γκρρρρρρρρρρρρ…….. Αυτό που όλη την ώρα τακτοποιούμε και ποτέ δεν βρίσκουμε κάτι όταν το χρειαζόμαστε, είναι πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ σπαστικό!!!! Τελικά δεν βρήκα το ηλεκτρονικό, βρήκα ένα παλιό υδραργύρου, του το έβαλα και είχε 38. Του έδωσα αντιπυρετικό και τον έβαλα να ξαπλώσει. Φυσικά μόλις του έδωσα το σιρόπι, βρήκα και το ηλεκτρονικό θερμόμετρο!
-  Μαμαααααααααααααα έχω πολύ πυρετό;
-  Όχι αγόρι μου, λίγο έχεις. Θα σου πέσει με το σιρόπι που σου έδωσα.
-  Κι αν δεν πέσει;;;;;
-  Θα πέσει!!!!!
-  Ναι, αλλά ΑΝ δεν πέσει, θα με πάτε στο νοσοκομείο;
-  Βαγγέλη δεν έχεις κάτι σοβαρό, λίγος πυρετός είναι μόνο….
-  … …. Μαμαααααααααααααααα;;;;
-  Έλα βρε Βαγγέλη, τι θες;
-  Έχει πεθάνει ποτέ κανένας από πυρετό;;;;;; (άντρας παιδί μου, φοβιτσιάρης μόλις πάθει κάτι…..)
-  Βρε μωρό μου, τι κουβέντες είναι αυτές; Σου λέω πως αύριο το πρωί θα είσαι μια χαρά…..
-  .. ….. Μαμαααααααααααα;;;
-  Έλα, πες μου!
-  Αύριο θα πάω σχολείο;;;;;;;;; (Σιγουρεύτηκε πως δεν θα πεθάνει, ήθελε να μάθει αν θα πάει σχολείο !!!!!!!!!!!!!!)
-  Όχι, αύριο θα καθίσεις σπίτι. Εντάξει;
-  Εντάξει!

Μόλις του είπα πως θα καθήσει σπίτι, γύρισε πλευρό και κοιμήθηκε του καλού καιρού, αλλά εγώ όλο το βράδυ έπρεπε να σηκώνομαι να δω αν τον έπιασε το αντιπυρετικό, αν είναι ιδρωμένος κ.λπ….. Πάει και ο βραδινός ύπνος!

Μετά από όλα αυτά, σε συνδυασμό με τα ατελείωτα πλύνε - άπλωσε - μάζεψε ρούχα, μαγείρεψε - πλύνε - μάζεψε πιάτα ήρθε η μέση μου και μου είπε: Συμμαζέψου κορίτσι μου, έχεις και τον Ο5 - Ι1 σπόνδυλο χειρουργημένο remember;;;;;;; Μούδιασε τελείως το αριστερό μου πόδι και ή το σέρνω, ή στέκομαι στο ένα πόδι σαν φλαμίνγκο! 

Τι άλλο να σας πω;
 
Πως ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή έχει φάει φρίκη και δουλεύει σιγαααααααααααααααα σιγααααααααααααααααααα φέεεετααααααααααααααα που λένε;;;;;;
 
Πως φόρεσα στην κόρη μου μια καινούργια ζακέτα για ΠΡΩΤΗ φορά και την ξέχασε στο σχολείο; Και όχι μόνο την ξέχασε, αλλά κάποιος που την είδε, του άρεσε το σχέδιο και το νούμερο για το δικό του παιδί, την πήρε και την έχει να την έχει να την χαίρεται;;;; Εγινα έξαλλη με αυτό! Καλά, η δική μας είναι ξεχασιάρα (σαν την μάνα της) και την άφησε ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ. Πρέπει εσύ ρε ΑΘΛΙΕ να την βουτήξεις; Πως παίρνεις κάτι που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ; Πως παίρνεις κάτι από ένα παιδί, που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟ να φορέσει; @#$#@$#Ε%#$^$%#$%#$%@. Ολόκληρο Χειμώνα έχω να πληρωθώ και μόλις πληρώθηκε ο σύζυγος πήγα και της πήρα δυο φόρμες. Και τώρα η μια είναι χωρίς ζακέτα.  ΓΙΑΤΙ; Και γίνομαι ακόμα πιο έξαλλη, γιατί την βρωμοδουλειά την έκανε μεγάλος. Αν την είχε πάρει ένα παιδάκι καταλάθος, την επόμενη μέρα η μάνα του ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να την στείλει πίσω έτσι δεν είναι;

Και εκεί που είμαι έτοιμη να ανέβω στην ταράτσα και να αρχίσω τις φωνές, μου φέρνει η Αθηνά αυτό:


Που μας δείχνει μια μαμά (εμένα) και ένα κοριτσάκι (την Αθηνά). Το κοριτσάκι λέει " σ' αγαπώ μαμά" και η μαμά λέει "και εγώ". Και έτσι ξέχασα την κούραση και τον πόνο της μέσης, τα ασιδέρωτα ρούχα και τους απλήρωτους λογαριασμούς. Τους τελευταίους μέχρι να μας τους θυμίσουν οι επόμενοι!!!

Σας φιλώ γλυκά
 
Μαρία










23 σχόλια:

  1. Μαρία μου περαστικά να είναι όλα..!Σε νιώθω γιατί εμένα μου πάνε πολύ ανάποδα όχι μόνο τις τελευταίες μέρες αλλά τα τελευταία 2 χρόνια.. Και δεν πρόκειται μόνο για μικρά περιστατικά αλλά και για μόνιμα προβληματάκια υγείας που δεν θεραπεύονται ποτέ.Προσπαθώ όμως να δω διαφορετικά την κάθε δυσκολία,το κάθε εμπόδιο, το κάθε πρόβλημα. Να εκτιμήσω τα απλά και σημαντικά και να παραβλέψω τα υπόλοιπα! (Αυτό κάνουμε και στην στήλη μου Diary of Bliss) Καλή ξεκούραση,προσπάθησε να είσαι ήρεμη και όλα θα πάνε καλά! Σε φιλώ καλό σαβ/κο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινιώ σ' ευχαριστώ για την εμψύχωση! Το ξέρω πως είναι μικροπροβλήματα που θα ξεπεραστούν, αλλά αυτό με τη μάνα μου .... πονάει πολύ ρε γμτ και δεν μπορώ να την βλέπω έτσι....
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Περαστικά και γρήγορη ανάρρωση στην μαμά σου, ελπίζω το παιδάκι σου να' ναι ήδη καλύτερα και χαίρομαι που η ανάρτηση έκλεισε τόσο γλυκά με την υπέροχη ζωγραφιά! Καμιά φορά άμα φρικάρω πολύ με τα πλανητικά λέω "θα τα παρατήσω όλα και θα γίνω αστρολόγος"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ινα μου λες; Να ξέρουμε τουλάχιστον τι μας περιμένει βρε παιδί μου. Έχω μια φίλη που ασχολείται πολύ, σε σημείο να βγάζει αστρολογικούς χάρτες και να σου λέει ένα σωρό, αλλά εγώ δεν την πιστεύω και γελάω..... Βρε λες;;;;;;;;;;;

      Διαγραφή
  3. Υπομονή, συμβαίνει... περαστικά στον μικρό σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τζίνα μου, μόνο υπομονή, γιατί αν την χάσουμε κι αυτή, θα πρέπει να ανέβουμε και να τραγουδίσουμε στο πιο ψηλότερο βουνό, που λέει και το λαϊκό άσμα....!!!!
      Φιλιά

      Διαγραφή
  4. Πω πω, είναι πραγματικά κάτι μέρες -μη σου πω και εβδομάδες- που σαν χιονοστιβάδα πέφτουν όλα μαζί και πελαγώνεις... Περαστικά να είναι βρε κορίτσι μου, και για το γιο και τη μανούλα την καημένη που σακατεύτηκε η γυναίκα! Για τη ζακέτα που λες, με πιάνει μια στεναχώρια όταν μου κλέβουν πράγματα που σε καταλαβαίνω απόλυτα! Μεγάλη γαιδουριά!!
    Άντε ας ελπίσουμε το σαββατοκύριακο θα είναι καλύτερο!
    Φιλιά καλή μου και σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α που να δεις που μέχρι τώρα που σου γράφω, έχει και συνέχεια! Περιμένω να δω που θα σταματήσει!!!!
      Αλλά πλέον παίρνω μια ανάσα και συνεχίζω! Που θα πάει; Θα άλλάξει, δεν θα αλλάξει;;;;

      Διαγραφή
  5. Πραγματικά είναι κάτι μέρες που το ένα έρχεται μετά το άλλο… και δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Όλα θα πάνε καλά… Τα παιδιά έτσι κι αλλιώς έχουν τον τρόπο τους να σε κάνουν να ξεχνάς τα άσχημα και βέβαια είναι ένας λόγος για να μη σταματάς να χαμογελάς! Καλό ΣΚ με ξεκούραση και γεμάτο ωραίες στιγμές!
    Περαστικά στη μαμά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαργαρίτα μου (ή Νίκη;;;;, ή Μαργαρίτα ΚΑΙ Νίκη;;;) ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια και τις ευχές! Τα παιδιά όντως μας δίνουν πολύ δύναμη, χωρίς να το ξέρουν!
      Φιλιά

      Διαγραφή
  6. Αμαν βρε πουλάκι μου..όλα σε σένα πια ;;; Απο που να αρχίσω ..περαστικά στους ασθενείς, υπομονή σε σένα, όσο για τη ζακέτα τι να πω...Αθλιος αυτός που το έκανε..Πήγες στο διευθυντή ή στη δασκάλα ;; Πάρε μια ανάσα και όλα θα πάνε καλά...πολλά φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίδα, πήγα και στην δασκάλα, και στον επιστάτη, και στην καθαρίστρια, και στην δασκάλα του διπλανού τμήματος, τίποτα! Θύμωσα πάρα πολύ, αλλά δεν βγαίνει τίποτα με αυτό! Αλλά, καινούργια ζακέτα δεν της ξαναφοράω στο σχολείο!

      Διαγραφή
  7. Καημενούλα μου τι έπαθες αυτές τις δύο εβδομάδες!!! Γιατί δεν μας είπες τίποτα!!! Όλα μαζί δηλαδή???
    Περαστικά στη μανούλα σου αρχικά. Ελπίζω να είναι καλύτερα. Ανατρίχιασα με τον γιόκα σου και τις σκέψεις του. Μπράβο που ήσουν δυνατή και δεν άρχισες και εσύ τα σπαστικά (τα έχουμε πει άλλωστε, είσαι ψύχραιμη...θυμήσου Μαρία-depon). Αλλά μετά που να κοιμηθείς εσύ...
    Για τη ζακέτα φούντωσα τώρα που το είπες!!!! Πάμε όλες μαζί να στήσουμε καραούλι να τη βρούμε!!!
    Εύχομαι να έφυγε το κακό σύννεφο και να ήρθε η άνοιξη στο σπιτικό σας τώρα.
    Φιλάκια πολλά και σου στέλνω θετική ενέργεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημητρούλα, δεν σας είπα τίποτα, γιατί είμαι σίγουρη πως διαβάζουν και άνθρωποι που τους συμβαίνουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα και ίσως να φαινόμουν υπερβολική ή παραχαϊδεμένη. Εάν εξαιρέσεις αυτό της μαμάς μου, όλα τα άλλα είναι μικροπράγματα, απλά με έπιασε το παράπονο που ήρθαν όλα μαζεμένα! Και μάλιστα μέχρι τώρα 2 εβδομάδες μετά, συνεχίζονται...

      Διαγραφή
  8. Βρε Μαράκι μόνο εγώ ξέρω ότι έχουμε Ανάδρομο Ερμή από τις 26 του περασμένου μηνός μέχρι περίπου τις 18 τουτουνού;;; Μην άγχεσαι! Περαστικά θα είναι ΟΛΑ. Σημασία έχει η ματιά σου που είναι φοβερή!! Αυτό για τη ζακέτα είναι ΑΝΩ ΠΟΤΑΜΩΝ!!! Ενώνω το χέρι μου με τη Δήμητρα για ακόμα περισσότερη θετική ενέργεια!! Σας φιλώ οικογενειακώς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω την αμαρτία μου, ΙΔΕΑ ΔΕΝ ΕΧΩ από αστρολογικά, αλλά κάπου πρέπει να ρίξω την αναποδιά, έτσι δεν είναι; Κάποιος πρέπει να φταίει! Ε, τα άστρα φταίνε λοιπόν!!!!!!!!!!!!!!!!! Για την ζακέτα στην αρχή έσκασα, αλλά μετά το πήρα απόφαση, κατσάδιασα λίγο την κόρη μου που την ξέχασε και σταμάτησα να το σκέφτομαι!

      Διαγραφή
  9. Δεν το ξέρεις ότι τα αναθεματισμένα όλα μαζί σκάνε;;; Είναι να μην σου κάνει αρμένικη βίζιτα ο Μέρφυ ο γνωστός..! Περαστικά στη μαμάκα σου! Ο γιος σου φαντάζομαι θα'ναι περδίκι μέχρι τώρα! Όσο για τη ζακέτα..με εξοργίζουν κάτι τέτοια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέρα μου, όντως ο γιος μου είναι περδίκι τώρα. Ευχαριστώ για τα περαστικά, αλλά την βλέπω να ταλαιπωρείται για αρκετό καιρό ακόμα, γιατί λόγω ηλικίας δεν μπορεί να κάνει και κάποια ιδιαίτερη αγωγή, μόνο depon την αφήνουν να πάρει.

      Διαγραφή
  10. Ο ανάδρομος Ερμής φταίει Μαρία μου!!!!
    Από τέτοια, θα μπορούσα να γράψω σελίδες!!! Υπομονή, κουράγιο και απαράδεκτο που δεν επέστρεψαν την ζακέτα του παιδιού. Καλά δεν πήγες να την ζητήσεις? έτσι το άφησες?
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να, αυτό που έλεγα στην Δήμητρα. Ντρέπομαι να γκρινιάζω σε σένα που έχετε δώσει τόσο μεγάλο αγώνα οικογενειακώς (ευτυχώς με ευτυχή κατάληξη). Για την ζακέτα πήγα και την ζήτησα, αλλά σιγά μην την βρίσκαμε. Δεν πειράζει, ας είναι καλά το παιδάκι που την φοράει. Δεν μπορούμε να διδάξουμε ηθική σε όλους ....

      Διαγραφή
  11. Μαράκι μου περαστικά στην μανούλα και στο γιο σου :)
    Για άλλη μια φορά ενώ περιγράφεις αρνητικές καταστάσεις ο τρόπος που γραφεις με κάνει να γελώ, έχεις ταλέντο ρε κορίτσι! Τα παιδιά μας αυτά τα γλυκά μας κάνουν να ξεχνάμε ότι κι αν μας στεναχωρεί
    Πολλά φιλιά σου στέλνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεωργία μου, δεν πρέπει να αφήνουμε τις αναποδιές να μας παίρνουν από κάτω. Μόνο με γέλιο τις αφήνουμε πίσω μας. Εδώ και με τον Βασίλη που τσακωνόμαστε, μετά από δέκα λεπτά μας περνάει και αρχίζει ο ένας να πειράζει τον άλλον για να γελάσουμε. Δεν βγαίνει άκρη με το να σκεφτόμαστε αρνητικά, με αυτόν τον τρόπο βουλιάζουμε και εμείς θέλουμε να ανασαίνουμε στην επιφάνεια, έτσι δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Περαστικά στη μανούλα και στον γιο. Τωρα και εγω να πω οτι δεν κρατηθηκα και γελασα οπως τα περιγραφεις. και μετα ειπα ''Βρε γαιδουρα η κοπελα περναει τόσα και εσυ γελας'' αλλα μου αρεσει που τα περιγραφεις με τοσο θετικο τροπο.Φιλακια πολλα και σιδερενιοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

έλαααα, γράψε κάτιιιιιι κλικ κλικ κλικ κλικ ........