Αφορμή της δημιουργίας αυτού του blog, ήταν δύο τροχαία δυστυχήματα. Στο ένα, θύμα ήταν ένα δεκάχρονο παιδί. Ένα παιδί που μια ώρα πριν το δυστύχημα, ήταν στο σπίτι του, μιλούσε, γελούσε και έτρωγε πρωινό. Οι φίλοι και οι δάσκαλοί του στο σχολείο περίμεναν να το δουν. Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα όλα άλλαξαν. Το παιδί τραυματίστηκε θανάσιμα. Το σπίτι άδειασε, το ίδιο και η θέση του στο θρανίο. Έτσι απλά. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το δυστύχημα δεν μαθεύτηκαν. Ούτε για ποιο λόγο το αυτοκίνητο βγήκε από την πορεία του, ούτε αν το παιδί φορούσε ζώνη.
Στο δεύτερο δυστύχημα, θύματα ήταν δύο παιδιά 22-24 χρονών. Που λίγα λεπτά πριν, διασκέδαζαν με τους φίλους τους και σχεδίαζαν το μέλλον τους… Το μέλλον τους, ακούς; Και τώρα δεν υπάρχει πια τίποτα…. Μόνο αφόρητος, ατελείωτος πόνος για όσους έμειναν πίσω… Και για αυτό το δυστύχημα δεν έμαθα ούτε ποιος έφταιγε, ούτε τίποτα. Άλλωστε, λίγη σημασία έχει το γιατί, το αποτέλεσμα μετράει…
Με αφορμή λοιπόν αυτά τα δύο συμβάντα, έψαξα λίγο στο διαδίκτυο και πολύ εύκολα στο επίσημο site της τροχαίας, βρήκα τα εξής στοιχεία:
Τον μήνα Οκτώβριο 2012 λοιπόν, έγιναν στην Περιφέρεια Αττικής,
608 ατυχήματα με
30 νεκρούς
37 σοβαρά τραυματίες
703 ελαφρά τραυματίες
Βεβαιώθηκαν οι εξής παραβάσεις:
οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος
παραβίαση ορίων ταχύτητας
παραβίαση ερυθρού σηματοδότη
χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση
μη χρήση ζώνης
μη χρήση κράνους
Σας παρακαλώ πολύ λοιπόν όλους, να τα θυμόσαστε όλα αυτά, κάθε φορά που πρέπει να οδηγήσετε. Γιατί είναι κρίμα, πολύ κρίμα να φεύγουν έτσι νέοι άνθρωποι και παιδιά ή να διαλύονται οικογένειες. Και το γαμώτο είναι πως δεν προλαβαίνεις να μετανιώσεις, ούτε μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω….
Μπράβο βρε Μαράκι. Καλά έκανες και το έγραψες. Θέλει πολύ προσοχή στην οδήγηση, ειδικά με τα παιδιά. Το κακό είναι ότι όσο και να προσέχουμε εμείς, υπάρχουν πάντα κάποιοι πρωτόγονοι, γρήγοροι, άσχετοι που δεν προσέχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα έκανα λίγο ..... κουλουβάχατα με τα σχόλια αλλά το διόρθωσα στο τέλος.
ΔιαγραφήΠίστεψέ με δεν περνάει μέρα που να μην σκεφτώ αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους. Το πως έχει ανατραπεί η ζωή αυτών που έμειναν πίσω. Είναι εξωφρενικό να χάνονται κάθε χρόνο τόσα άτομα σε τροχαία ατυχήματα. Ας ελπίσουμε πως τα παιδιά μας θα οδηγούν με πλήρη συνείδηση του τι κάνουν και τι μπορεί να συμβεί.
Φιλιά
Η οδήγηση είναι το αδύνατο σημείο μου... Κάθε φορά που μπαίνω στο αυτοκίνητο με πιάνει άγχος. Οδηγούμε ως λαός οικτρά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ας νομίζουν οι "εξυπνόμαγκες οδηγοί" οτι μπορούν να κάνουν σφήνες, να περνούν με κόκκινο φανάρι, να παραβιάζουν τον ΚΟΚ, χωρίς καμία επίπτωση.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλη η μαγκιά του Ελληνάρα βγαίνει στην οδήγηση. Γιατί όταν το όριο ταχύτητας είναι 80 km/h αυτοί πηγαινουν με 140 km/h. Γιατί πίνουν και οδηγούν. Γιατί βάζουν παιδιά στο αυτοκίνητο χωρίς να τα ασφαλίσουν. Δηλαδή, και τον Θεο και την Παναγία και τους Άγιους Πάντες να έχεις μαζί σου, δεν γλυτώνεις ....
Διαγραφή