Σήμερα πήρα την μικρή μου και πήγαμε στο πάρκο μέσα στον χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής. Πρόκειται για μια τεράστια έκταση, με πλατείες, παιδικές χαρές, θερινό σινεμά, και ατελείωτο χώρο για περπάτημα και παιχνίδι.
Εκεί λοιπόν που η μικρή έπαιζε, εγώ είχα καθήσει σε ένα παγκάκι στον ήλιο (σαν την γάτα) και διάβαζα το "Παιδί της Αγάπης" της Μαρίας Τζιριτα. Κάποια στιγμή, ήρθε δίπλα μου η πιτσιρίκα, άνοιξε την τσάντα της και άρχισε να τσιμπολογάει τα μπισκότα που είχαμε μαζί. Όπως ήταν φυσικό, της έπεσαν κάτω λίγα ψίχουλα. Και τσουπ: Ήρθε μια δεκαοχτουρα (ή περιστέρι; πάντα τα μπερδεύω!) και χωρίς να φοβηθεί καθόλου, πλησίασε και άρχισε να τρώει τα ψιχουλάκια.
Ενθουσιάστηκε η Αθηνά και άρχισε να θρυμματίζει τα μπισκότα και να πετάει τα ψίχουλα μπροστά της. Τι φαντάζεστε πως έγινε; Κι άλλες δεκαοχτούρες ήρθαν να φάνε!
Και μετά, μας πήραν χαμπάρι και οι σπουργίτες!
Κι έγινε γλέντι τρικούβερτο, με "Μιράντα".
Πόσα σπουργιτάκια βλέπετε σε αυτή τη φώτο;
Δυστυχώς αύριο Δευτέρα.Το παιδί της αγάπης...τρομερό βιβλίο, έκλαψα σε πολλά σημεία, το διάβασα σε τρεις ώρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ ναι, ξημέρωσε η Δευτέρα και είναι και αρκετά δύσκολη. Ευτυχώς είχαμε γεμάτο ΣΚ και ..... θα την αντέξουμε. Είναι η τρίτη φορά που το διαβάζω το συγκεκριμένο, και .... ακόμα κλαίω! Καλημέρα!
Διαγραφήcute!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι πολύ γλυκά; Τσίου!
ΔιαγραφήΚαι εδώ το πουλάκι Τσίου Μαρία??????? Όχι άλλο κάρβουνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααααα δεν είναι το πουλάκι Τσίου???? Είναι δικά σας, local πουλάκια? τότε ΟΚ, είναι υπέροχα.
Τι ήρεμη και ρομαντική Κυριακή, εσύ διαβάζεις βιβλίο, η κόρη ταίζει τα περιστέρια... Σκηνή από ταινία μου μοιάζει:)
Αχ το λέει και το τραγουδάκι "ωραία που 'ναι η Κυριακή, μα να 'ταν πιο μεγάαααααληηηηηη". Ειδικά η Κυριακή που μας πέρασε ήταν απόλαυση. Πήρε ο σύζυγος τον μεγάλο και για ποδήλατο (κλασσικά) και εμείς τα κορίτσια που δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε (εμ ανεβαίνουν τέρμα στον Υμηττό, που να πάμε εμείς;) πάμε πάρκο! Τα σπουργίτια πάντως ήταν απόλαυση. Σαν τρελλά έκαναν με τα ψίχουλα από τα μπισκότα!
Διαγραφή