Περιμένοντας ...... την Κυριακή!

Την Παρασκευή που μας πέρασε είχαμε επέτειο γάμου με τον καλό μου. 10 χρόνια έγγαμου βίου(10; 10; 10;;;;;;;;;;;;;;) Επειδή όμως ήταν καθημερινή και ήμασταν ψόφιοι, δεν κάναμε κάτι και σκεφτήκαμε να σχεδιάσουμε κάτι διαφορετικό για το Σαββατοκύριακο! Τι πιο όμορφο λοιπόν, από το να προγραμματίσουμε μια Κυριακάτικη βόλτα με τα παιδάκια μας; Είπαμε λοιπόν να πάμε οικογενειακή ποδηλατάδα στον Υμηττό και όταν κουραστούμε να κάνουμε πικ νικ στην φύση, να μαζέψουμε κυκλάμινα, να παίξουμε μπάλα κ.λπ.

Ένα θα πω: Χα Χα Χα …..

Την Κυριακή το πρωί μόλις ξυπνήσαμε και αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε, η μικρή μας έδειξε τα πρώτα σημάδια γαστρεντερίτιδας, που μάλλον ψώνισε από το πάρτι στον παιδότοπο που είχαμε πάει το Σάββατο (γκρρρρρρρρρρρρρ γι’ αυτό δεν τους θέλω τους παιδότοπους, αλλά είχε πάρτι η φίλη της η Αγγελινα). Τώρα; Η μικρή ήταν ευδιάθετη, δεν είχε πυρετό αλλά ….. επισκεπτόταν την τουαλέτα κάθε 10 λεπτά. Ο μεγάλος συννέφιασε! Δεν θα πάμε βόλτααααααααααααααα….. Είχε και μια λιακάδα υπέροχη, που να τον κρατήσεις μέσα. Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε με το στεφάνι μου, να γιορτάσουμε την επέτειό μας…. χώρια! Εγώ με την πιτσιρίκα στο σπίτι κι εκείνος με τον γιο μας ….. για ποδήλατο στην εξοχή. Και μάλιστα όταν επέστρεψαν δεν ντράπηκαν καθόλου να μας πουν πόσο φανταστικά πέρασαν και πόσο κόσμο είδαν στον Υμηττό !!!!

Κι εμείς όμως τα κορίτσια παίξαμε παιχνίδια στον υπολογιστή, παίξαμε επιτραπέζιο picturica (πολύ γέλιο) και ντύσαμε όλες τις Barbie που κυκλοφορούσαν στο σπίτι ξεβράκωτες!

Άντε, χρόνια μας πολλά και ελπίζω τώρα που είναι η μικρή καλύτερα, να μην έχουμε κολλήσει όλοι οι υπόλοιποι!