Είμαι εδώ!

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαρούμενη σήμερα, που σας γράφω αυτές εδώ τις ταπεινές σειρές! Αφάνταστα! Γιατί; Θα αναρωτηθείτε...... Γιατί αυτό σημαίνει πως μετά την χθεσινή ημέρα, α) έχω επιβιώσει, β) δεν απαγγέλω στίχους για άσπρα και μαύρα κοράκια, άρα δεν με μάζεψαν οι καλοί κύριοι με τις άσπρες μπλούζες, γ) δεν έκανα έγκλημα, άρα βρίσκομαι σπιτάκι μου και μπροστά στην οθόνη του pc! Διότι αγαπητοί μου, όλα έχουν ένα όριο! Αν το ξεπεράσεις αυτό,  ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει στην γωνία! Δεν συνέβη κάτι σοβαρό, μην τρομάζετε, απλά επιστρέψαμε στην καθημερινότητά μας, που κάποιες φορές γίνεται πολύ - πολύ κουραστική!

 

Τι εννοώ;

 

Θα αρχίσω με το κρύο..... Τι ΚΡΥΟ είναι αυτό που φάγαμε;  Εγώ είμαι παιδί του καλοκαιριού! Θέλω λιακάδα και ζέστη. Δώσε μου Αύγουστο με 40 βαθμούς Κελσίου! Να φοράω το τιραντάκι μου, το αντιηλιακό μου και να πίνω το ice tea μου. Αυτό το να ξυπνάω το πρωί και να τουρτουρίζω, να πρέπει να φορέσω τρεις - τέσσερις στρώσεις ρούχα για να βγω έξω και να παίρνω αγκαλιά το καλοριφέρ (ουπς, με τσακώσατε, ναι το ανάβουμε!!!), δεν το αντέχω!  Θέλω τουλάχιστον 25 βαθμούς, οτιδήποτε λιγότερο, είναι απλά ....... κρύο!

------------------------------

Γκρίνια και απλήρωτοι λογαριασμοί: Αυτά τα δυο συνδέονται. Είναι μια σχέση μίσους - πάθους. Οι πελάτες δεν πληρώνουν το boss, αυτός δεν πληρώνει εμάς, εμείς δεν πληρώνουμε τίποτα και όλοι μαζί γκρινιάζουμε σε όποιον βρούμε εύκαιρο! Το κακό είναι πως το boss δεν γκρινιάζει σε αυτούς που δεν τον πληρώνουν, ουρλιάζει με την πρώτη ευκαιρία σε εμάς, κλωτσάει πόρτες και άλλα τέτοια χαριτωμένα! Τι ωραία που περνάμε!
----------------------------

Κίνηση στους δρόμους: Οχι πες μου τώρα. Απάντησέ μου με το χέρι στην καρδιά! Τι πιθανότητες έχεις να ξεκινήσεις Τριτη πρωί στις 8.15 από την Καισαριανή και να είσαι στις 8.17 στον Χολαργό; Γίνεται; Πες μου, γίνεται; Ε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Σου το λέω εγώ που κάνω αυτή τη διαδρομή τα τελευταία 15 χρόνια! Άδικα προσπαθείς να κατέβεις την Κατεχάκη, με το να κάνεις σφήνες, να αλλάζεις λωρίδες κυκλοφορίας χωρίς φλας, και να προσπαθείς απεγνωσμένα να περάσεις μπροστά από άλλα 3.000 αυτοκίνητα !  Με το να τα κάνεις όλα αυτά, το μόνο που κατορθώνεις, είναι να γίνονται οι 3 λωρίδες 5 και τα αυτοκίνητα να ακινητοποιούνται!  Αν θέλεις την Κατεχάκη άδεια, να ξεκινάς από το σπίτι σου στις 7.00 το πρωί και όχι στις 8.15.

Αλήθεια τώρα, αισθάνεσαι πολύ έξυπνος όταν προσπερνάς αδιάφορα τα 20 σταματημένα αυτοκίνητα στο φανάρι και ωραία - ωραία μπαίνεις μπροστά από όλους γράφοντάς μας εκεί που δεν μπορώ να πω γιατί το blog είναι οικογενειακό;  Είσαι πολύ τυχερός, γιατί δεν βρέθηκε ακόμα μπροστά σου ο απλήρωτος υπάλληλος που δεν κοιμήθηκε καλά και δεν έχει ακόμα πιει καφέ και θα του το κάνεις αυτό. Οταν βρεθεί, θα φας τόσο ξύλο που θα το θυμάσαι για πάντα! Και μάλιστα όλοι οι άλλοι οδηγοί θα χειροκροτάνε και θα κουνάμε σημαιάκια. Επίσης έχω μια απορία: δεν σε έχουν πιάσει ούτε στο ελάχιστο όλες οι κατάρες που έχεις φάει; Γιατί, πίστεψέ με, έχεις φάει πολλές!

Κάνε μου μια χάρη και μην παρκάρεις πάνω στην διάβαση, ακριβώς κάτω από το φανάρι! Πίστεψέ με, η ασφάλεια των πεζών που θέλουν να διασχίσουν τον δρόμο, είναι πολύ πιο σημαντική από το οτι εσύ θέλεις τσιγάρα από το περίπτερο ή καφέ από τον "Γρηγόρη". Στην ανάγκη βρε παιδί μου, παρκάρισε ένα τετράγωνο πιο κάτω και περπάτησε! Τι φοβάσαι, μην λιώσεις τα παπούτσια σου; Αν θέλεις να παρκάρεις έξω από το καφενείο, πούλα το τζιπ, πάρε γάιδαρο και πήγαινε στο καφενείο του χωριού του παπού σου! Καλό και σε εσένα και στον υπόλοιπο κόσμο θα κάνεις!

Κι εσύ κυρία που χθες το απόγευμα οδηγούσες στην περιοχή Παπάγου κοντά στην Αγία Σκέπη και είχες μαζί σου ένα αγοράκι περίπου 5 χρονών, χωρίς κάθισμα ούτε καν απλή ζώνη, δεν θα σου πω τίποτα. Μόνο θα σου ευχηθώ να σε προστατεύει και εσένα και το παιδάκι η Παναγία και να μην φτάσεις ΠΟΤΕ στο σημείο να πεις "αχ, αν του φορούσα την ζώνη........., αχ να γυρνούσε ο χρόνος πίσω.....". Να μην φτάσεις ποτέ στο σημείο να θυμηθείς την άγνωστη τρελή  που σου είπε στο φανάρι "Είναι πολύ επικίνδυνο να έχετε το παιδί έτσι στο αυτοκίνητο" και εσύ της απάντησες "κουμάντο στα δικά σου παιδιά"!

Καλό σας βράδυ