Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Είμαι εδώ!

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο χαρούμενη σήμερα, που σας γράφω αυτές εδώ τις ταπεινές σειρές! Αφάνταστα! Γιατί; Θα αναρωτηθείτε...... Γιατί αυτό σημαίνει πως μετά την χθεσινή ημέρα, α) έχω επιβιώσει, β) δεν απαγγέλω στίχους για άσπρα και μαύρα κοράκια, άρα δεν με μάζεψαν οι καλοί κύριοι με τις άσπρες μπλούζες, γ) δεν έκανα έγκλημα, άρα βρίσκομαι σπιτάκι μου και μπροστά στην οθόνη του pc! Διότι αγαπητοί μου, όλα έχουν ένα όριο! Αν το ξεπεράσεις αυτό,  ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει στην γωνία! Δεν συνέβη κάτι σοβαρό, μην τρομάζετε, απλά επιστρέψαμε στην καθημερινότητά μας, που κάποιες φορές γίνεται πολύ - πολύ κουραστική!
 
Τι εννοώ;
 
Θα αρχίσω με το κρύο..... Τι ΚΡΥΟ είναι αυτό που φάγαμε;  Εγώ είμαι παιδί του καλοκαιριού! Θέλω λιακάδα και ζέστη. Δώσε μου Αύγουστο με 40 βαθμούς Κελσίου! Να φοράω το τιραντάκι μου, το αντιηλιακό μου και να πίνω το ice tea μου. Αυτό το να ξυπνάω το πρωί και να τουρτουρίζω, να πρέπει να φορέσω τρεις - τέσσερις στρώσεις ρούχα για να βγω έξω και να παίρνω αγκαλιά το καλοριφέρ (ουπς, με τσακώσατε, ναι το ανάβουμε!!!), δεν το αντέχω!  Θέλω τουλάχιστον 25 βαθμούς, οτιδήποτε λιγότερο, είναι απλά ....... κρύο!
------------------------------

Γκρίνια και απλήρωτοι λογαριασμοί: Αυτά τα δυο συνδέονται. Είναι μια σχέση μίσους - πάθους. Οι πελάτες δεν πληρώνουν το boss, αυτός δεν πληρώνει εμάς, εμείς δεν πληρώνουμε τίποτα και όλοι μαζί γκρινιάζουμε σε όποιον βρούμε εύκαιρο! Το κακό είναι πως το boss δεν γκρινιάζει σε αυτούς που δεν τον πληρώνουν, ουρλιάζει με την πρώτη ευκαιρία σε εμάς, κλωτσάει πόρτες και άλλα τέτοια χαριτωμένα! Τι ωραία που περνάμε!
----------------------------

Κίνηση στους δρόμους: Οχι πες μου τώρα. Απάντησέ μου με το χέρι στην καρδιά! Τι πιθανότητες έχεις να ξεκινήσεις Τριτη πρωί στις 8.15 από την Καισαριανή και να είσαι στις 8.17 στον Χολαργό; Γίνεται; Πες μου, γίνεται; Ε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Σου το λέω εγώ που κάνω αυτή τη διαδρομή τα τελευταία 15 χρόνια! Άδικα προσπαθείς να κατέβεις την Κατεχάκη, με το να κάνεις σφήνες, να αλλάζεις λωρίδες κυκλοφορίας χωρίς φλας, και να προσπαθείς απεγνωσμένα να περάσεις μπροστά από άλλα 3.000 αυτοκίνητα !  Με το να τα κάνεις όλα αυτά, το μόνο που κατορθώνεις, είναι να γίνονται οι 3 λωρίδες 5 και τα αυτοκίνητα να ακινητοποιούνται!  Αν θέλεις την Κατεχάκη άδεια, να ξεκινάς από το σπίτι σου στις 7.00 το πρωί και όχι στις 8.15.

Αλήθεια τώρα, αισθάνεσαι πολύ έξυπνος όταν προσπερνάς αδιάφορα τα 20 σταματημένα αυτοκίνητα στο φανάρι και ωραία - ωραία μπαίνεις μπροστά από όλους γράφοντάς μας εκεί που δεν μπορώ να πω γιατί το blog είναι οικογενειακό;  Είσαι πολύ τυχερός, γιατί δεν βρέθηκε ακόμα μπροστά σου ο απλήρωτος υπάλληλος που δεν κοιμήθηκε καλά και δεν έχει ακόμα πιει καφέ και θα του το κάνεις αυτό. Οταν βρεθεί, θα φας τόσο ξύλο που θα το θυμάσαι για πάντα! Και μάλιστα όλοι οι άλλοι οδηγοί θα χειροκροτάνε και θα κουνάμε σημαιάκια. Επίσης έχω μια απορία: δεν σε έχουν πιάσει ούτε στο ελάχιστο όλες οι κατάρες που έχεις φάει; Γιατί, πίστεψέ με, έχεις φάει πολλές!

Κάνε μου μια χάρη και μην παρκάρεις πάνω στην διάβαση, ακριβώς κάτω από το φανάρι! Πίστεψέ με, η ασφάλεια των πεζών που θέλουν να διασχίσουν τον δρόμο, είναι πολύ πιο σημαντική από το οτι εσύ θέλεις τσιγάρα από το περίπτερο ή καφέ από τον "Γρηγόρη". Στην ανάγκη βρε παιδί μου, παρκάρισε ένα τετράγωνο πιο κάτω και περπάτησε! Τι φοβάσαι, μην λιώσεις τα παπούτσια σου; Αν θέλεις να παρκάρεις έξω από το καφενείο, πούλα το τζιπ, πάρε γάιδαρο και πήγαινε στο καφενείο του χωριού του παπού σου! Καλό και σε εσένα και στον υπόλοιπο κόσμο θα κάνεις!

Κι εσύ κυρία που χθες το απόγευμα οδηγούσες στην περιοχή Παπάγου κοντά στην Αγία Σκέπη και είχες μαζί σου ένα αγοράκι περίπου 5 χρονών, χωρίς κάθισμα ούτε καν απλή ζώνη, δεν θα σου πω τίποτα. Μόνο θα σου ευχηθώ να σε προστατεύει και εσένα και το παιδάκι η Παναγία και να μην φτάσεις ΠΟΤΕ στο σημείο να πεις "αχ, αν του φορούσα την ζώνη........., αχ να γυρνούσε ο χρόνος πίσω.....". Να μην φτάσεις ποτέ στο σημείο να θυμηθείς την άγνωστη τρελή  που σου είπε στο φανάρι "Είναι πολύ επικίνδυνο να έχετε το παιδί έτσι στο αυτοκίνητο" και εσύ της απάντησες "κουμάντο στα δικά σου παιδιά"!

Καλό σας βράδυ


 
 

 

22 σχόλια:

  1. Καλά έτσι σου είπε; Συμφωνώ κι επαυξάνω και με το κρύο και με τους λογαριασμούς και με την κίνηση. Μην αγχώνεσαι σε λίγο θα φύγουμε όλες μαζί για τα βουνά, έχει μαζευτεί κόσμος και κοσμάκις...Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ ναι Γεωργία μου..... Ένα βουνό...... Καλέ, αν μαζευτήκαμε πολλές μήπως πρέπει να κάνουμε κράτηση;

      Έτσι είπε..... και είναι από τις περιπτώσεις που δεν συμφωνώ καθόλου με το "ο καθένας κάνει ότι θέλει με το παιδί του".... Τι είναι το παιδί να το κάνουμε ότι θέλουμε;

      Διαγραφή
  2. μια καθημερινη, τυπικη μερα στην αθηνα!!!η κρατικη τηλεοραση παιζει μια εκπομπη-κατα καιρους γιατι και αυτη προβαλλεται σε επαναληψη-που λεγεται:αυτοι που πηραν τα βουνα.Ξερεις τι ωραια που περνανε;......φυγαμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σήμερα ειδκά που έβρεξε σαν να μην υπάρχει αύριο, ήρθε κι έδεσε το γλυκό! Ευτυχώς για μένα, άρχισε όταν μπήκα στο γραφείο και γλύτωσα!

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Για ποιο από όλα να κάνω κουράγιο κορίτσι; Για όλα θα μου πεις και θα έχεις δίκιο! Αντε λοιπόν.... καθόμαστε οκλαδόν, πιέζουμε δακτυλάκια και ωωωωωμμμμμμμμμμμ.....

      Διαγραφή
  4. Α είμαστε πολλές οι σε ημίτρελλη κατάσταση βλέπω :-) Κουράγιο και αγωνιστικούς χαιρετισμούς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι καλέ, τι νόμιζες, μόνη σου είσαι; Εγώ νομίζω πως ακόμα είμαι σε καλή κατάσταση! Οταν θα αρχίσω να βλέπω μπροστά μου μικρά μπλε ανθρωπάκια που θα τους μιλάω και το σημαντικότερο θα μου απαντάνε, να ανησυχήσετε!!!

      Διαγραφή
  5. Αχ όλες σε μια παρόμοια κατάσταση είμαστε μου φαίνεται!!! Υπομονή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα μπορούσα να χαμογελάσω κι υπήρξαν στιγμές που το έκανα ...εκεί με την κατάρα.Μα η αλήθεια είναι οτι οι καταστάσεις που περιγράφεις είναι τόσο τραγοικές την ώρα που τις βιώνεις.
    Νιώθεις σαν σε κλουβί, χωρίς επιλογή...Οσο για την μαμά με το παιδί...πάντα με ξαφνιάζουν οι άνθρωποι που το βόλεμα τους είναι πιο σημαντικό από όλα...κι αντί να σου πουν "ευχαριστώ" που μπαίνεις στον κόπο να τους κάνεις παρατήρηση..."ξερνούν" πάνω σου την αηδία τους!!! Τι κρίμα....Γράφεις τέλεια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το απογοητευτικό είναι πως εκτός από τραγικές, είναι και καθημερινές! Αλλά ελπίζω πως είμαστε και πολλοί αυτοί που δεν ακολουθούμε αυτές τις συμπεριφορές! Φιλούδια!

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Εμ δίκιο έχω, αλλά πού να το βρω η κακομοίρα.... Κάθε πρωί για να πάμε σχολείο, πρέπει να διασχίσουμε την λεωφόρο. Ε κάθε πρωί ακριβώς πάνω στη διάβαση, έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα! Από που να τα περάσω τα παιδιά απέναντι ρε γμτ;;;;

      Διαγραφή
  8. Υπομονή και όλα θα πάνε καλυτερα.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλάκια και που θα πάει;;;;; "Θα σιάξουν τα πράγματα" που έλεγε και η γιαγιά μου!

      Διαγραφή
  9. Το boss είναι χαρακτηριστικό του είδους του. Όσο για τη μάνα που δεν έδεσε το παιδί της, πρέπει να δέσουν την ίδια. Μ' αυτά δεν παίζουμε (και φαντάζομαι δεν είναι η μόνη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη δεν θα επιτρέψω ποτέ να πάθει κάτι το παιδί μου επειδή ενώ ήξερα οτι το βάζω σε κίνδυνο, βαρέθηκα να το προστατεύσω! Δεν πιστεύω το "έλα μωρέ, σε εμένα θα τύχει;". Σε όλους μπορεί να τύχει, οποιαδήποτε στιγμή.

      Διαγραφή
  10. Έχω μπει τόσες φορές στον πειρασμό να την "πω" σε γονείς που δεν δένουν τα παιδιά τους ή ακόμη χειρότερα τα βάζουν στο μπροστινό κάθισμα αλλά πάντα συγκρατούμαι. Μπράβο σου που το είπες, ελπίζω να χτύπησες ένα καμπανάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mirelen είναι η πρώτη φορά που άνοιξα το στόμα μου, γιατί δεν άντεξα! Ένα αγοράκι 5 χρονών να στέκεται όρθιο ανάμεσα στα δυο μπροστινά καθίσματα και η οδηγός στον κόσμο της; Το συγκεκριμένο θέμα είναι από τα λίγα που ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΙ με τα παιδιά μου. Ή κάθεσαι στο κάθισμα, ή δεν πάμε πουθενά. ΤΕΛΟΣ!

      Διαγραφή
  11. Τι να πρωτοσχολιάσω super Μαράκι!!! Είσαι ο τιμωρός της βλακείας που μαστίζει τους περισσότερους έλληνες οδηγούς! Αυτό νε το διπλοπαρκάρισμα για να κάνουν τις δουλειές όλες ή να ειναι έξω απο την καφετέρια για να μην περπατήσουν και ας έχουν προκαλέσει κομφούζιο, με τρελαίνει!
    Για τη μαμά με το παιδί στο μπροστινό κάθισμα μπορεί να με στείλει στον άλλο κόσμο!!! Το έχω σκεφτεί πολλές φορές να μιλήσω αλλά δεν το επχω κάνει ποτέ γιατί είμαι σίγουρη οτι αυτοί που το κάνουν, είναι ανεύθυνοι και θρασείς και δεν πρόκειται να φέρω κανένα αποτέλεσμα!
    Πολλά μπράβο σου που το τόλμησες!!! Τα παιδιά μου είναι 6,5 και 5 και ακόμα κάθονται σε ειδικά καθίσματα! Με κοροιδεύουν πολλοί αλλά δεν με νοιάζει!!!
    Παρόλο που ειμαι παιδί του καλοκαιριού και πολύ θερμόαιμη ομολογώ, δεν αντέχω τη ζέστη, προτιμώ το κρύο Μαράκι!!!
    Το δικό μου αφεντικό σπάει τηλέφωνα, εσένα κλωτσάει πόρτες, να τους κλείσουμε λες σε κανά άσυλο;;;;
    Τρέλα και κορδέλλαααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμητρα, άσε τους να λένε. Και τα δικά μας είναι 9 και 6 ετών, αλλά κάθονται στο κάθισμα που είναι σωστό για την ηλικία και το ύψος τους. Η ζώνη ασφαλείας από μόνη της, προσφέρει ασφάλεια σε άτομα που είναι άνω του 1,40m ύψος και άνω των 35 kgr βάρος. Μέχρι τα παιδιά να φτάσουν σε αυτές .... τις προδιαγραφές, θα κάθονται στα καθίσματά τους.
      Και σε όποιον μας κοροϊδεύει δείχνουμε αυτό: http://www.aodos.gr/services.asp?catid=20254

      Διαγραφή

έλαααα, γράψε κάτιιιιιι κλικ κλικ κλικ κλικ ........