Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Σιγά, σιγά επιστρέφουμε !

Τώρα μην μου πείτε πως το περιμένατε! Δηλαδή είμαι σίγουρη πως ανυπομονούσατε, αλλά δεν περιμένατε να ανεβάσω ανάρτηση σήμερα ειδικά, μετά από δύο ολόκληρους μήνες, έτσι δεν είναι;
Η αλήθεια είναι πως όλον αυτόν τον καιρό, όποτε αποφάσιζα να γράψω, ή είχε κάνει κατάληψη στο pc ο σύζυγος και όταν το άφηνε ήμουν ήδη στο τρίτο όνειρο από την κούραση, ή είχα ανακαλύψει ένα καινούργιο σχέδιο για πλέξιμο και με κέρδιζε εκείνο ή τις τελευταίες εβδομάδες, έπρεπε να ντύνω βιβλία με προστατευτικό εξώφυλλο και να γράφω ετικέτες ! Σήμερα όμως είπα πως δεν πάει άλλο, πρέπει αν μη τι άλλο να σας πω τα νέα μου! Αρχίζω λοιπόν!

Το καλοκαίρι που μας πέρασε...

 το περάσαμε στο εξοχικό των γονιών μου, που ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό, γιατί σενάριο για διακοπές φέτος με τον σύζυγο απολυμένο και εμένα απλήρωτη δεν έπαιζε με τίποτα. Μόλις ξεκίνησε λοιπόν η άδειά μου, φορτώσαμε τα μπαγκάζια μας και εγκατασταθήκαμε στην Νέα Μάκρη, οπότε και τα μπανάκια μας στην θάλασσα κάναμε και τα παιδιά είχαν παρέα τα υπόλοιπα πιτσιρίκια της γειτονιάς και έπαιζαν όλη μέρα στις αυλές και τους δρόμους!

Μάλιστα εκτός από παιδάκια, είχαμε για παρέα και πολλά .... γατάκια που ήταν αδέσποτα τα οποία μόλις πήραν χαμπάρι πως στην αυλή μας υπάρχει κόσμος, άρχισαν να μας επισκέπτονται! Στην αρχή φοβισμένα, διστακτικά και από μακριά και στο τέλος έφτασαν να μας τρίβονται και να τρώνε από τα χέρια μας! 

Και μην μου πείτε πως δεν είναι σκέτη γλύκα αυτά τα μικρά πλασματάκια που φιλοξενούσαμε! Κάποια από αυτά μάλιστα, τα βράδια που καθόμουν στην βεράντα και έπλεκα, ξάπλωναν δίπλα μου και μου έκαναν παρέα ή έπαιζαν με τα κουβάρια μου! Και να είσαστε σίγουροι, πως αν δεν ήταν τόσο απόλυτο το στεφάνι μου, τον Σεπτέμβρη με την επιστροφή μας στο σπίτι θα είχαμε παρέα και ένα μικρό τριχωτό γατόνι! 




Αλλά όταν τον ρώτησα αν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας αυτό το μικρό, γλυκό, μουτράκι, με αγριοκοίταξε και μου είπε: Τι λες παιδάκι μου;;;;;; Αποκλείεται !!!!!!!!!!!!!!!!!! Μα γιατί;;;;;;;;


Εκτός όμως από τα μπανάκια μας στην παραλία του Σχοινιά, αποφασίσαμε ότι για να αλλάξουμε λιγάκι παραστάσεις, μπορούμε να πάμε μια ημερήσια εκδρομή! Βάλαμε κάτω τον χάρτη και αρχίσαμε το ψάξιμο! Πού μπορούμε να πάμε και να γυρίσουμε αυθημερόν; Ξυλόκαστρο; Μπααααα πολλά χιλιόμετρα, κάτι πιο κοντά! Λουτράκι; έχουμε ξαναπάει. Χαλκίδα; δεν έχει και τίποτα φοβερό. Ναύπλιο; Τσου, κάτι πιο κοντά! Και έριξα την φοβερή ιδέα να πάμε στην Αγία Μαρίνα, να πάρουμε το φέρυ  και να περάσουμε απέναντι στην Εύβοια! Νομίζω πως κάναμε την καλύτερη επιλογή!  

Πήραμε το πρώτο φέρυ στις 8.00 το πρωί! Η θάλασσα ήταν τόσο ήρεμη και καθαρή, σαν όνειρο!





Οι γλάροι σε όλη την διαδρομή μας ακολουθούσαν και εμείς τους πετούσαμε μπισκότα στον αέρα και εκείνοι τα έπιαναν στα ράμφη τους και έτρωγαν! 


Πάντα όταν πηγαίνουμε στην Εύβοια, χαζεύω τις ανεμογεννήτριες...


Φτάσαμε στα Στύρα μετά από μια ώρα και πήγαμε με το αυτοκίνητο σε μια παραλία λίγο πιο πέρα, όπου κάτσαμε σχεδόν όλη μέρα!

Ψαρέψαμε κιόλας! Και μάλιστα με πολύ πρωτότυπο τρόπο! Με ένα ποτήρι από freddo! Τι, δεν το ξέρετε το μυστικό; 

Βάζετε σε ένα ποτήρι από freddo λίγη άμμο, μετά λίγο ψωμάκι ή τυράκι ή μπισκότο ή ότι άλλο έχετε μαζί σας που τρώγεται, βάζετε το καπάκι βυθίζετε το ποτήρι στην θάλασσα!




Περιμένετε λίγο... και τα ψαράκια μπαίνουν από την τρύπα που έχει το καπάκι μέσα στο ποτήρι για να φάνε το δόλωμα, αλλά δεν μπορούν να βγουν! Έτσι πιάσαμε εκείνη την ημέρα περίπου 14 ψαράκια (ή ήταν τα ίδια που τα πετούσαμε στην θάλασσα και μετά τα ξαναπιάναμε, δεν είμαι και τόσο σίγουρη...) και τα παιδιά καμάρωναν σαν μεγάλοι ψαράδες που έπιασαν καρχαρία 7 μέτρων! Τι χάζι κάναμε με τα ψάρια και τον ενθουσιασμό των παιδιών δεν λέγεται!


Το απόγευμα εκείνης της μέρας πήγαμε για παγωτό στον Αλμυροπόταμο και εκεί ανακαλύψαμε άλλη μια μαγική παραλία της Εύβοιας, που μέσα στην θάλασσα έχει πάπιες...αγάλματα... και καβουράκια!!!!





Και ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη το παγωτό μηχανής που βρήκαμε να πουλάει ένας φούρνος στην περιοχή! Το λατρεύω το παγωτό μηχανής, είναι το αγαπημένο μου!!!


Το βραδάκι, πήραμε το τελευταίο φέρυ για να επιστρέψουμε σπίτι! Είχα ξεχάσει πόσο όμορφο είναι να ταξιδεύεις με καράβι! Μπορεί η διαδρομή να ήταν μικρή αλλά την ευχαριστήθηκα τόσο πολύ! 




Ήταν πραγματικά η πιο όμορφη μέρα των διακοπών μας φέτος.

Και δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντα αισθάνομαι πολύ όμορφα όταν βλέπω την σημαία μας να κυματίζει...

Τώρα επιστρέψαμε στην καθημερινότητά μας, με τα τρεχάματα και τα διαβάσματα των παιδιών, τον σύζυγο να ψάχνει για δουλειά, εμένα να ψάχνω τι θα κάνω με την δική μου δουλειά και να ξεσπάω στο πλέξιμο και με .... ένα νέο blog να στήνεται, για το οποίο θα σας μιλήσω όταν θα είναι έτοιμο, ελπίζω σύντομα!

Αυτά για σήμερα φιλαράκια μου, υπόσχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα!

Φιλιά από την αστρονεραϊδούλα!

7 σχόλια:

  1. Στο είπα εγώ... μετά τα κοτοπουλάκια το επόμενο βήμα είναι σκυλάκι-γατάκι το ίδιο είναι!!! Και εμένα ο άντρας μου δεν ήθελε στην αρχή.... χιχιχιχιχιχι...
    Καλά το ψάρεμα με το ποτήρι δεν το είχα σκεφτεί!!! Δεν ξέρεις πόσες ώρες έχουμε σπαταλήσει προσπαθώντας να πιάσουμε ένα, με χαζούς τρόπους!!! Δηλαδή θέλω να πάω στην θάλασσα τώρα....
    Καλή χρονιά να έχουμε όλοι μας, τα παιδιά μας κι εμείς και εύχομαι να βρει σύντομα δουλειά ο άντρας σου γιατί ξέρω πως είναι!!! Έμεινα κι εγώ εκτός, πέρυσι τέτοια εποχή, για περίπου 6 μήνες και δεν μου άρεσε καθόλου!!! Όλα να πάνε καλά και σε εσένα, ότι και να κάνεις... μόνο να το μάθουμε σύντομα!!!! χαχαχαχαχα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ψάρεμα με πτηρι φρεντο εεε...;; να κατι που θα κάνουμε του χρόνου..χεχε.. Ομορφες στιγμές Μαρακι μου!! Και του χρόνου να είστε γεροί.. Αλλά αυτή τη φορά εσυ πληρωμένη και ο σύζυγος με δουλειά.. Και που ξέρεις ίσως αλλάξει γνώμη και παρετε κι εναν γατούλη σπίτι!! πολλα φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το είδος ψαρέματος ομολογώ πρώτη φορά το ακούω και μας βλέπω από του χρόνου να το δοκιμάζουμε..
    Σημασία δεν έχει αν θα πας διακοπές ή όχι, σημασία έχει να περνάς όμορφα χωρίς να μιζεριάζεις και από ότι φαίνεται μια χαρά τα καταφέρατε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ντροπή σου... να είσαι όλο το καλοκαίρι σε απόσταση αναπνοής και να μη πιούμε ένα καφέ μαζί!!
    Νέα Μάκρη έγινε ο γάμος του γιου μου.. κι εκεί μένουν..
    Περιμένω να δω το νέο μπλογκ και να σου πω ένα μυστικό;.. κι εγώ ετοιμάζω ένα!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς την. Μας ελειψες αλλά τουλάχιστον μας γεμισες εικόνες και ιδεες. Λοιπον του χρόνου θα φραποψαρέψω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αλληλούϊα! Σαν να αναστήθηκε ο κοιμισμένος Λάζαρος και πήρε τον κρέβατόν του και περιπάτει...!!! Λίγο ακόμα να αργούσες με την ανάρτηση και θα άρχιζα να σκέφτομαι τρελά, ότι εφηύρες τρόπο για να με κάνεις blog off ως ανεπιθύμητη. Η φλασιά που σου 'ρθε για τη συγκεκριμένη εκδρομή πολύ εμπνευσμένη και απέδωσε καρπούς, άγαλμα εντός θαλάσσης, πάπιες (????) και ποτηροψάρεμα, αχτύπητο τρίο....!!! Το τελευταίο λέω να το δοκιμάσω και εγώ του χρόνου και να προσφέρω κανένα ζωντανό λαχταριστό ψαράκι ως γεύμα στο γάτο μου το Μάριο. Προσφέρεστε να με εκπαιδεύσετε; Αν όχι από κοντά, έστω εξ αποστάσεως, με μέθοδο e-learning ας πούμε; Όταν θα ανοίξεις καινούρια ιστοσελίδα, ελπίζω να διατηρήσεις ταυτόχρονα και την τωρινή.
    Φιλιά,
    Χριστίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

έλαααα, γράψε κάτιιιιιι κλικ κλικ κλικ κλικ ........