Οι κάλτσες !

Μια φορά την εβδομάδα ανοίγω τις σχολικές τσάντες των παιδιών για να τις καθαρίσω. Το τι βρίσκω μέσα κάθε φορά, είναι απορίας άξιο. Ψίχουλα, σκισμένα χαρτάκια, σπασμένα μολύβια, καπάκια από μαρκαδόρους (μην με ρωτήσετε πού είναι το σώμα των μαρκαδόρων, δεν ξέρω, μόνο τα καπάκια έχουν) αυτοκόλλητα, τάπες, κανένα κομμάτι κουλούρι, μάσκες (άσχετο αν έχουν περάσει οι Απόκριες και κοντεύει καλοκαίρι...) ίσως κανένα μαραμένο λουλουδάκι και διάφορα άλλα.

Ως εδώ καλά και αναμενόμενο!

Χθες το απόγευμα όμως που έπιασα να κάνω αυτή τη δουλειά, τι βρήκα νομίζετε στην τσάντα της Αθηνάς;

ε; ε;

Βρήκα....

ένα ζευγάρι κάλτσες !!!!!!!!!!!!!!!!

Και μάλιστα, όχι ότι κάλτσες να 'ναι. Ένα ζευγάρι καλτσοπαντόφλες, αυτές τις χοντρές με τα βεντουζάκια από κάτω!!!

Τις κοίταζα, τις κοίταζα και δεν άντεξα τη φώναξα να τη ρωτήσω:

- Αθηνάααααααα....

- Ναι μανούλα μου !!! (τι γλυκιά εεεε;)

- Είχες πάρει μαζί στο σχολείο τις κάλτσες σου;

- Ναι!

- Γιατί παιδί μου; 

- Για την ώρα της Ευέλικτης Ζώνης

- Γιατί τι κάνετε την ώρα της Ευέλικτης Ζώνης και χρειαζόσαστε τις κάλτσες σας;

- Μας λέει η κυρία να βγάζουμε τα παπούτσια μας, να φοράμε τις κάλτσες μας, να ακουμπάμε τα χέρια μας στο θρανίο, μετά τα κεφάλια μας στα χέρια μας και να ξεκουραζόμαστε !!!

Δεν περιγράφω άλλο....