16 χρόνια μαζί

Αύγουστος 1997 (προηγούμενη χιλιετία…)  

Εγώ 23, εσύ σχεδόν 25. Ένα παθιάρικο φιλί λίγα λεπτά πριν μπω στο λεωφορείο για Νέα Μάκρη ήταν η αρχή για όλα. Ούτε που περιμέναμε την εξέλιξη. Είπαμε να είμαστε μαζί και όπου πάει…. Χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς υπερβολές …. Χωρίς τρελές ζήλιες και πείσματα, χωρίς χωρισμούς και επανασυνδέσεις. Έτσι απλά, από εκείνο το απόγευμα, είμαστε ΜΑΖΙ.

Και να τώρα, 16 χρόνια μετά, εγώ 40 παρά κάτι, εσύ 40 και κάτι, να νιώθουμε σαν εκείνο το απόγευμα στην στάση του λεωφορείου. Να λέμε "θυμάσαι τότε που..." και να έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε.... Και ναι, υπάρχουν φορές που νιώθουμε σαν να ήταν μόλις χθες που δώσαμε το πρώτο μας φιλί.

Μόνο που τώρα έχουμε και δύο πιτσιρίκια μέσα στα πόδια μας, να μην μας αφήνουν να σταυρώσουμε κουβέντα, να πετάγονται συνέχεια, να τρυπώνουν στο κρεβάτι μας και να κρυφογελάνε όταν μου δίνεις πεταχτά φιλιά.

Σ’ αγαπάω γιατί….

Με φωνάζεις «Μαρία μου».

Όποτε περνάει ο ένας δίπλα από τον άλλον μέσα στο σπίτι, μου δίνεις ένα γρήγορο φιλί στα χείλη !

Με κρατάς αγκαλιά όταν κοιμόμαστε.

Δεν μου γκρινιάζεις σχεδόν ποτέ. Δεν μου γκρίνιαξες ούτε όταν κατέστρεψα τον η/υ και σε άφησα χωρίς internet για έναν μήνα. Δεν γκρινιάζεις ούτε όταν ετοιμαζόμαστε για ταξίδι και εγώ κουβαλάω μαζί την Άρτα και τα Γιάννενα και πρέπει να φορτώνεις το αυτοκίνητο δύο ώρες!

Όταν τσακωνόμαστε, κρατάμε μούτρα ο ένας στον άλλον για 10 λεπτά. Μάξιμουμ 20! Ποτέ περισσότερο. Μετά ο ένας από τους δυο μας λέει μια χαζομάρα και αρχίζουμε να γελάμε.Δεν έχουμε πέσει ποτέ για ύπνο τσακωμένοι.

Με άφησες να διαλέξω τα χρώματα που βάψαμε το υπνοδωμάτιό μας, κι ας το έπηξα στο ροζ!

Με μαλώνεις να φορέσω κάτι όταν έχει ψύχρα για να μην κρυώσω!

Όταν χρειάστηκε να κάνω ένα χειρουργείο, έκανες ότι μπορούσες για να με βοηθήσεις και να μην πονάω.

Όταν γέννησα με καισαρική και ο γιατρός μας είπε ότι θα συνέλθω πιο γρήγορα αν περπατάω, δεν με άφησες να κάτσω σε χλωρό κλαδί ! Με σήκωνες συνέχεια να περπατάω στους διαδρόμους του Αρεταίειου!

Όταν τα παιδιά σε ρωτάνε τι θα κάνουμε για Κυριακάτικη βόλτα, απαντάς «ότι πει η μαμά».

Δεν αλλάζεις τον σταθμό στο ραδιόφωνο όταν παίζει τραγούδια που ξέρεις πως μου αρέσουν, ακόμα και αν εσύ τα μισείς!

Ενθουσιάζεσαι σαν μικρό παιδί, όταν κάνουμε κάτι καινούργιο.

Σου αρέσουν όλα τα φαγητά που μαγειρεύω (εκτός από την φάβα!).

Δεν με έχεις ρωτήσει ποτέ πόσο κοστίζουν τα νήματα που αγοράζω για να πλέκω, όσο κι αν ζοριζόμαστε οικονομικά, γιατί ξέρεις πόσο μου αρέσει.

Δεν λες τίποτα, ακόμα και όταν το σπίτι είναι βομβαρδισμένο από ακαταστασία!

Όταν σου είπα τους προβληματισμούς μου με την δουλειά μου, μου είπες «θα σε στηρίξω ότι κι αν αποφασίσεις».

Μαζί σου νιώθω σιγουριά.

Δεν βλέπεις ποδόσφαιρο (χαχαχχ)!

Σ’ αγαπάω ακόμα και όταν

Τρίζεις τα δόντια σου ενώ κοιμάσαι! Επίσης όταν απλώνεσαι σαν χταπόδι στο κρεβάτι και μου αφήνεις πολύ λίγο χώρο !

Πίνεις την τελευταία γουλιά κρασί από το ποτήρι μου.

Τσιμπολογάς από το πιάτο μου.

Μετατρέπεις το μπάνιο σε πισίνα όταν πλένεσαι.

Ξεχνάς να πάρεις πετσέτα όταν πηγαίνεις για μπάνιο.

Δεν είσαι καθόλου μα καθόλου ρομαντικός (αφού δεν είσαι !!!).

Μου λες ότι δεν κάπνισες, ενώ το έχεις κάνει.

Με ρωτάς που είναι τα ρούχα σου κι ας είναι στην ίδια θέση εδώ και δέκα χρόνια !

Καταχωνιάζεις ότι βρίσκεις σε ντουλάπες και πατάρια, στην προσπάθειά σου να συμμαζέψεις και μετά ξεχνάς που τα έχεις βάλει!

Ακούς την αγαπημένη σου μουσική – βαβούρα!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ

Το πρώτο μας φιλί

Την ατάκα του πατέρα μου μια φορά που μόλις είχαμε αρχίσει να βγαίνουμε μαζί και είχαμε γυρίσει 5.00 τα ξημερώματα: «Πήγαινε στο δωμάτιό σου, γιατί θα πιάσω κι εσένα και αυτόν που είναι από κάτω με το μηχανάκι και θα γίνει ΧΑΜΟΣ»!

Την συναυλία του Παπάζογλου στον Λυκαβηττό.

Την τούμπα με το μηχανάκι.

Τον πρώτο καιρό που βγαίναμε και ανεβαίναμε στο DT καταχείμωνο, εγώ δε με μίνι φούστα. Εσύ με ρωτούσες «κρυώνεις;» κι εγώ απαντούσα «όχι – όχι» ενώ είχα ξυλιάσει!

Την μέρα που δίναμε μαζί εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης.

Τις πρώτες μας διακοπές μαζί στην Πάρο.

Το βλέμμα σου όταν είδες για πρώτη φορά τα παιδιά μας.

και πολλά, πολλά άλλα....

Με αγάπη,

η παπίκα σου

*** Η ανάρτηση αυτή ανέβηκε με έναν μήνα καθυστέρηση, λόγω σοβαρής ασθένειας του pc !!!!